Liczba księżyców Neptuna oficjalnie wzrosła do 14. Pierwotnie odkryty w 2013 r. i oznaczona jako S / 2004 N 1, ten niewielki świat ma też bardziej chwytliwą nazwę: Hippocamp.
W 2013 roku księżyc został po raz pierwszy zauważony na zdjęciach z teleskopu Hubble’a zrobionych w 2009 roku,. Później okazało się, że pojawiły się one już w danych sięgających 2004 roku – stąd jego nazwa. W ciągu ostatnich kilku lat, odkrywca Mark Showalter poprowadził zespół do bardziej szczegółowego zbadania księżyca. Jego średnica wynosi około 34 km, przez co Hippocamp jest najmniejszym satelitą Neptuna. Jednocześnie jest prawie dwa razy większy niż zakładały wcześniejsze szacunki. Jego niewielki rozmiar jest prawdopodobnie przyczyną tego, że przez wiele lat pozostawał niezauważony. Nazwa „Hippocamp” pochodzi od stworzenia z mitologii greckiej, który jest pół-koniem, pół-rybą.
Czytaj też: Nowa planeta odkryta przez TESS ma rekordowo długą orbitę
Obiekt krąży wśród wewnętrznej grupy księżyców Neptuna i wydaje się trzymać blisko Proteusza, największego z tego grona. Z tego powodu badacze sugerują, że Hippocamp jest w rzeczywistości prastarym fragmentem Proteusza, który oderwał się po uderzeniu komety bądź asteroidy. Istnienie księżyca potwierdzono jedynie za pomocą specjalnych technik przetwarzania obrazu, które pozwoliły zespołowi na wyrównanie rozmycia wywołanego przez szybko poruszające się obiekty. Naukowcy twierdzą, że ta metoda może pomóc w poszukiwaniu innych księżyców lub egzoplanet.
[Źródło: newatlas.com; grafika: NASA]
Czytaj też: Naukowcy zaobserwowali „gorącego Neptuna” który znika w niezwykłym tempie
