Z artykułu opublikowanego na łamach Nature Astronomy wynika, że choć przeciętny dzień na Wenus trwa aż 243 ziemskie dni, to jego długość może się w krótkim czasie zmieniać o nawet 20 minut.
Wenus z pewnością nie należy do grona zwyczajnych planet, jeśli mowa o tamtejszych dniach i latach. Być może wiecie, że rok na tej planecie trwa 225 ziemskich dni, a więc o 18 dni krócej, niż przeciętny dzień. Teraz natomiast astronomowie odkryli, że długość wenusjańskiego dnia może się wahać nawet o 20 minut, co jest najprawdopodobniej spowodowane obecnością gęstej atmosfery. Ta jest 93-krotnie bardziej masywna niż ziemska i może prowadzić do „wyhamowywania” reszty planety.
Czytaj też: Parker Solar Probe uwieczniła pył krążący wokół Wenus. Zobaczcie nowe zdjęcia
Jądro Wenus jest pod względem rozmiarów niemal identyczne jak ziemskie, ale naukowcy nie wiedzą, jaka jest jego struktura. Jej lepsze poznanie mogłoby dostarczyć kluczowych informacji w kontekście lądowania przyszłych sond na powierzchni drugiej planety od Słońca. Pomimo kilku podobieństw (m.in. za sprawą skalistej budowy, podobnych rozmiarów i gęstości) zarówno Ziemia jak i Wenus ewoluowały na dwa różne sposoby. Efekt cieplarniany na tej drugiej spowodował, że jest ona najgorętszą planetą w Układzie Słonecznym.
Wenus ma bardzo podobną gęstość, rozmiary i budowę jak Ziemia, choć tamtejsze temperatury są znacznie wyższe
Niedawno przeprowadzone pomiary radarowe sugerują, że przeciętny dzień na Wenus trwa 243,0226 dni ziemskich, czyli ok. 5832 godzin. Uzyskane wyniki różniły się nawet o 20 minut, a naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles twierdzą, że jest to związane ze zmianami tempa obrotu Wenus. Winowajcą najprawdopodobniej jest masywna atmosfera tej planety. Na Ziemi również występuje podobne zjawisko, choć jego skala jest znacznie mniejsza. W przypadku naszej planety atmosfery może przyspieszyć lub spowolnić dzień o zaledwie jedną milisekundę.
Czytaj też: Życie na Wenus jednak istnieje? Naukowcy przeoczyli dane sprzed 40 lat
Naukowcy z UCLA odnotowali również, że Wenus przechyla się na jedną stronę dokładnie o 2,6392 stopnia. Poprawa precyzji pomiarów jest aż 10-krotna względem poprzednich szacunków. Poza tym badacze obliczyli, iż tempo zmiany orientacji osi obrotu Wenus i Ziemi są bardzo podobne. Na tej pierwszej jeden obrót zajmuje ok. 29 tysięcy lat, podczas gdy u nas – ok. 26 tysięcy lat. Do stworzenia tego typu ustaleń astronomowie 21 razy skierowali na Wenus fale radiowe emitowane z anteny Goldstone rozmieszczonej na pustyni Mojave.
Do tej pory tylko Związkowi Radzieckiemu udało się z powodzeniem wylądować na Wenus. Dokonała tego sonda Wenera 7, która zaliczyła udany kontakt z wenusjańskim podłożem w 1972 roku. Niestety, sowiecki instrument nie dostarczył wtedy zbyt wielu informacji. Postęp nastąpił za sprawą sond Wenera 8 oraz Wenera 9 – ta była pierwszą, której udało się wykonać i przesłać na Ziemię zdjęcie innej planety z perspektywy jej powierzchni. Niektóre badania sugerują, że jeszcze 750 milionów lat temu na Wenus mogła znajdować się woda w stanie ciekłym, a lokalne warunki umożliwiały rozwój życia.
