Megalodon siał postrach w morzach i oceanach sprzed milionów lat, ale jego wizerunek jest oparty głównie na współcześnie żyjących gatunkach rekinów, takich jak żarłacz biały.
Oczywiście nie ulega wątpliwości, że drapieżnik mający niemal dwadzieścia metrów długości znajdował się na szczycie ówczesnego łańcucha pokarmowego. Problem polega na tym, że trudne jest określenie jego wyglądu – po przykładach z Hollywood można wywnioskować, iż filmowcy chętnie posiłkują się wizerunkiem przerośniętych, współcześnie żyjących rekinów. Niestety, naukowcy najwyraźniej również wychodzą z tego samego założenia.
Czytaj też: Waleń sprzed 15 mln lat stanowił ucztę dla tajemniczego zwierzęcia. Wśród podejrzanych megalodon
Otodus megalodon, bo tak brzmi pełna nazwa gatunkowa tego zwierzęcia, zamieszkiwał naszą planetę od około 15 mln do mniej więcej 2,6 mln lat temu. Istnieją teorie o tym, że niektórzy przedstawiciele tego gatunku przetrwali do dziś, choć tego typu historie niemal na pewno możemy włożyć między bajki. Tak przynajmniej sugeruje artykuł dostępny w Historical Biology.
Megalodon mógł osiągać nawet 15 metrów długości
Żarłacz biały należy do rodziny Lamnidae , do której należą również rekiny ostronose, żarłacze śledziowe oraz łososiowe, i są one regionalnie endotermiczne (częściowo ciepłokrwiste), co pozwala im być aktywnymi drapieżnikami. […] Otodus megalodon nie jest rekinem z rodziny Lamnidae, ale wcześniej wnioskowano, że był on również regionalnie endotermiczny
Kenshu Shimada, DePaul University
Czytaj też: Rekiny polarne żyją setki lat. Jaki jest sekret ich długowieczności?
Z tego względu analizy kształtu geometrycznego 2D były wykorzystywane na formach opartych na ciałach współczesnych przedstawicieli rodziny Lamnidae. Efektem było uzyskanie szacowanego wyglądu megalodona. Shimada i jego współpracownicy postanowili przekonać się, na ile sensowne jest takie podejście. W toku analiz doszli do wniosku, że nie ma związku między termofizjologią a formą ciała u Lamnidae. Autorzy sądzą więc, iż opieranie wyglądu megalodona na żarłaczach białych nie musi być błędne, ale brakuje podstaw, by tak czynić.
