Na łamach American Journal of Physical Anthropology ukazał się artykuł poświęcony badaniom archeologów, którzy próbowali lepiej zrozumieć wpływy kultury ceramiki sznurowej na podstawie odkrytych niedawno grobów.
Pozostałości archeologiczne wykazały, że w środkowej części epoki kamienia istniały w Szwecji co najmniej trzy różne grupy kulturowe. Grupy te nazwano kulturą pucharów lejkowatych (związana z pierwszymi rolnikami w Skandynawii); kulturą ceramiki dołkowej (związana z rybołówstwem i łowiectwem) oraz kulturą ceramiki sznurowej (związana z mieszanką pasterstwa i rolnictwa).
Wymienione grupy posiadały odmienne rytuały pogrzebowe i różne rodzaje wykorzystywanych artefaktów. Zespół badawczy stojący za nowymi odkryciami wykazał wcześniej, że ludzie wchodzący w skład tych trzech grupa kulturowych różnili się też pod względem genetycznym. Badacze przeanalizowali DNA z grobów znalezionych na terenie czterech cmentarzysk na terenie Gotlandii. Około połowa ze znalezionych tam szczątków została pochowana w grobach typowych dla kultury ceramiki dołkowej. Pozostała część była charakterystyczna dla kultury ceramiki sznurowej.
Czytaj też: Co doprowadziło do zniknięcia neandertalczyków? Oto nowa teoria
Szczególnie zaskakujący był fakt, że żaden z pochowanych nie był genetycznie spokrewniony z ludźmi z kultury ceramiki sznurowej. Każdy z nich wydawał się wręcz należeć do bardzo jednorodnej grupy, która wykazywała największe podobieństwo genetyczne do grup złożonych z myśliwych i zbieraczy, którzy zamieszkiwali naszą planetę wcześniej. Naukowcy sądzą, że kontakt między grupami dotyczył jedynie handlu, lecz nie obejmował np. migracji.
Chcesz być na bieżąco z WhatNext? Śledź nas w Google News
