Na YouTube zawitał właśnie materiał, przedstawiający obszerne przygotowania i sam lot samolotem szpiegowskim U-2 Dragon Lady.
Cały film rozpoczyna się od długiego procesu ubierania pilota w „księżycowe garnitury”, które nie odbiegają daleko od kombinezonów astronautów. Ich złożoność potwierdza sam fakt, że pilot musiał posiłkować się pomocą kolegów, aby wgramolić się w tę odzież ochronną, aby jakoś poradzić sobie z ekstremalnymi wysokościami.
Dalsza część materiału ukazuje start U-2 Dragon Lady z bazy Al Dhafra w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, kilka ujęć podczas misji oraz szczęśliwy powrót na ziemię. Nie jest to jednak przygoda jednego samolotu oraz pilota, ponieważ całość kręcono w ciągu trzech dni (wysiadający pilot nie jest tym, który wsiadał), więc w grę mogą wchodzić przynajmniej dwa loty.
Trochę historii…
Sam U-2 jest jednym z najdłużej rozwijanych samolotów w służbie amerykańskich sił powietrznych. Lot pierwszej wersji odbył się w 1956 roku i już wtedy ten samolot pełnił kluczową rolę w dostarczaniu fotek terenów Związku Radzieckiego i Chin z dużych wysokości. Czarne samoloty latające na wysokości ~21336 metrów stóp były uważane za niewidzialne dla wrogich radarów i obrony powietrznej, a zajmowały się głównie fotografowaniem baz wojskowych rozrzuconych po całej Eurazji. W 1960 roku Związek Radziecki zestrzelił jednak U-2 sterowanego przez pilota Francisa „Gary’ego” Powersa, co spowodowało poważny incydent międzynarodowy z USA.
… i kształt obecnych U-2
Obecnie amerykańskie siły powietrzne mogą pochwalić się 33 egzemplarzami U-2. Każdy z nich ma modułowy rozkład czujników i radarów przymocowanych do dziobu, pod skrzydłami i nad kadłubem, więc tak naprawdę różnią się od siebie. Ten na filmie ma na przykład zaawansowany system radarowy ASARS-2 z syntetyczną aperturą. Ten nadaje fale elektromagnetyczne, a następnie odbiera i analizuje je w celu utworzenia dwu- lub trójwymiarowych obrazów.
SAR działa w paśmie widma elektromagnetycznego, które może przechodzić przez niekorzystną pogodę, umożliwiając radarowi obrazowanie obiektów pod osłoną chmur. Może też gromadzić obrazy radarowe w nocy, ponieważ nie wymaga fal świetlnych ze słońca do oświetlenia celu.
Czytaj też: Jak Polscy dziennikarze postrzegają SI?
Źródło: Popular Mechanics
