Bezzębna czaszka jedyny elementem, który posiadali naukowcy. Owa część ciała należała do jednego z najstarszych przedstawicieli tzw. druidów zamieszkujących tereny dzisiejszej Szkocji. Dzięki nowoczesnym narzędziom techniki badacze stworzyli woskową rekonstrukcję twarzy, ukazującą nawet zmarszczki kobiety zmarłej setki lat temu.
Druidka, o pseudonimie Hilda, żyła w epoce żelaza. Anatomiczna analiza sugeruje, że Hilda osiągnęła wiek 60 lat, co jest imponującym wyczynem, ponieważ większość kobiet z tego regionu i okresu dożywała do wczesnych lat 30. Niewiele wiadomo na temat zmarłej. Jej szczątki znaleziono w Stornoway, na wyspie Lewis, u północnego wybrzeża Szkocji. Jej czaszka była jedną z sześciu czaszek tzw. „Druidów z Hebryd”. Od 1833 roku czaszka pozostaje w Muzeum Anatomicznym Uniwersytetu w Edynburgu.
Czytaj też: Na „wyspie druidów” znaleziono kopiec pogrzebowy sprzed 4 tysięcy lat
Zakładając, że informacje zawarte w czasopiśmie z 1833 r. są prawidłowe, Hilda zmarła pomiędzy 55 r.p.n.e. a 400 r. n.e. i była pochodzenia celtyckiego. Druidzi żyli na terenach dzisiejszej Wielkiej Brytanii i Francji. Działali jako „wielcy myśliciele”, głównie filozofowie, nauczyciele, sędziowie, a nawet jako mediatorzy między ludźmi a bogami. Najwcześniejsza wzmianka o Druidach pochodzi sprzed 2400 lat, a grupa powoli wymarła około 1200 lat temu, wraz z rozprzestrzenianiem się chrześcijaństwa.
[Źródło: livescience.com; grafika: University of Dundee]
Czytaj też: Antyczne DNA pomoże w badaniu ewolucji człowieka
