Jeszcze 15 000 lat temu ludzie dzielili swoje jaskinie z inną grupą zwaną denisowianami. Oba homininy były genetycznie różne i oddzieliły się od najbliższego wspólnego przodka ponad 500 000 lat wcześniej. Krzyżowały się jednak, ponieważ zamieszkiwały tereny od Syberii do Azji Południowo-Wschodniej, pozostawiając niewielką linię genetyczną, która do dzisiaj jest wykrywana u niektórych osób.
Trudno jednak znaleźć jakiekolwiek poszlaki wskazujące na wygląd tych osób. W 2010 roku na terenie Syberii znaleziono kość żuchwy i palca oraz zęby należące do kobiety. Międzynarodowy zespół naukowców stworzył pierwszy wiarygodny portret tej postaci, która zamieszkiwała naszą planetę 40 000 lat temu.
Czytaj też: Ślady dwóch nieznanych gatunków człowieka są obecne we współczesnym DNA
Wyniki analiz pokazują postać z niskim czołem, wystającą szczęką i prawie nieistniejącą brodą – ogólna anatomia nie różni się zbytnio od neandertalczyków, którzy żyli w podobnym okresie. Pojawiło się jednak kilka wyraźnych różnic. Czubki czaszek denisowian były znacznie szersze, a ich łuki zębowe były dłuższe niż u neandertalczyków i współczesnych ludzi.
Korzystając z zebranego DNA naukowcy wykorzystali wiedzę na temat tego, jak konkretne jego fragmenty wpływają na cechy związane z wyglądem. Porównali je również z przedstawicielami homo sapiens. W ten sposób zespół odkrył u denisowian 56 cech, które różnią ich od współczesnych ludzi oraz neandertalczyków. 32 z nich skutkowały wyraźnymi różnicami anatomicznymi. Denisowianie mieli m.in. szersze miednice i klatki piersiowe niż współcześni ludzie oraz cieńsze, bardziej płaskie twarze niż neandertalczycy.
[Źródło: livescience.com; grafika: Maayan Harel]
Czytaj też: Ludzie rozprzestrzenili się po całej Eurazji wcześniej niż sądzono
