Mam nadzieję, że każdy z Was ma dwie sprawne stopy, bo sposób ich działania jest po prostu fascynujący! Gdy idziemy po trudnym terenie nasze stopy reagują na wszelkie nierówności, dostosowując kąt i przesuwając palce. Choć wydaje się to banalnie proste, to odwzorowanie tak wielu zachowań kości w mechanicznych protezach stóp jest ogromnym wyzwaniem. Jednak ten eksperymentalny nowy model protezy z uniwersytetu Stanforda zdaje się przezwyciężać tę przeszkodę.
Czytaj też: Zbierający maliny robot zakończył swoje pierwsze testy w polu
Ten nowy rodzaj protezy stopy sprowadza się tak naprawdę do trzech najważniejszych gumowych punktów kontaktowych – sztucznych dwóch palców przednich i samej pięty. Gdy jej użytkownik idzie, zintegrowane czujniki wykrywają ciśnienie (lub jego brak) wywierane na te punkty, gdy stopa uderza w ziemię, a następnie (wykorzystując silniki elektryczne) reagują niezależnie, poruszając się w górę lub w dół. W ten właśnie sposób przesuwają ciśnienie między sobą, aby utrzymać kontakt z gruntem w zanurzeniach, jednocześnie nie pozwalając stopie stracić równowagi.
Dodatkowo inercyjna jednostka pomiarowa (kombinacja akcelerometru i żyroskopu) w protezie jest w stanie nieustannie określać, gdzie stopa znajduje się w kroku chodzenia. Ta informacja jest ważna, ponieważ służy do dyktowania sposobu, w jaki stopa reaguje na różne nierówności terenu, które napotyka, a także pozwala palcom u nogi podnieść stopę na końcu każdego kroku. Chociaż obecna wersja urządzenia została z powodzeniem przetestowana na ochotniku po amputacji, początkowo została opracowana przy użyciu skomputeryzowanej i zmotoryzowanej platformy emulatora.
Czytaj też: Najstarsze wino z wraku z XVII wieku może być Twoje
Źródło: New Atlas
