W poprzednim artykule wspomniane zostały kuchisake – onna, teke teke, Hikiko, opowieść o krowiej głowie i tajemnicza, mordercza strona w Internecie. W tej części przestawione zostaną równie ciekawe historie, m.in. o ludzkich filarach i opowieść z morałem, dlaczego nie warto zabierać ze sobą przypadkowych autostopowiczów.
Aka Manto
Żadne zestawienie strasznych historii nie może się obyć bez stworów zamieszkujących publiczne toalety. Jednym z nich jest Aka Manto, inaczej Czerwony Płaszcz. Według legendy jest to piękny mężczyzna, ubrany w czerwony płaszcz i białą maskę. Zamieszkuje damską toaletę. W zależności od wersji może zamieszkiwać ostatnią kabinę lub pukać do drzwi osoby siedzącej na przysłowiowym kibelku. Swojej ofierze zawsze proponuje „Czerwony lub Niebieski płaszcz” albo „Czerwony lub Niebieski papier”. To, co tak naprawdę wtedy wybieramy to sposób naszej śmierci. „Czerwony” oznacza krwawą śmierć od odrąbania głowy, rąk do mocnego zranienia, powodującego obfity upływ krwi. „Niebieski” to zwykle śmierć przez uduszenie. W tym przypadku żadna odpowiedź nie jest dobra. Przy stwierdzeniu, że nie wybieramy żadnego koloru wówczas tajemnicza osoba rozstąpi się, zmieni i nas pochłonie. Można jeszcze odpowiedzieć „Żółty”, co sprawi, że duch wsadzi nam głowę do klozetu i każe powąchać mocz.
Według niektórych legenda o Aka Manto odnosi się do przystojnego mężczyzny, którego piękno było tak przytłaczające, że musiał chować swoje oblicze za białą maską. Pewnego dnia porwał młodą dziewczynę i od tamtej pory nikt jej nigdy nie widział.
Hanako
Kolejnym duchem żyjącym w damskiej toalecie jest czarnowłosa, ubrana w czerwoną spódniczkę dziewczynka imieniem Hanako, którą można spotkać w trzeciej kabinie od końca (bądź też w ubikacjach na trzecim piętrze). Aby sprawdzić czy duch jest w środku należy zapukać trzy razy i zadać pytanie: „Jesteś tam Hanako?”. Możemy wówczas otrzymać odpowiedź: „Tak, jestem.”. W takim przypadku pozostają nam dwie rzeczy: uciec lub otworzyć drzwi kabiny i uwolnić Hanako. Drugie posunięcie jest bardzo ryzykowne i w zależności od wersji legendy, bądź też humoru zjawy, dziewczynka może albo zniknąć albo wciągnąć nas w głąb sedesu i zabić. Według niektórych Hanako symbolizuje ofiary bomby atomowej zrzuconej na Hiroshimę, według innych jest ofiarą przemocy w szkole, tzw. ijime.
Ludzkie Filary (Hitobashira)
Japonia od zawsze borykała się z niespodziewanymi trzęsieniami ziemi. Dziś dzięki osiągnięciom nowoczesnej techniki Japończycy starają się stawiać budynki, które przetrwają silne wstrząsy. Jednak jak starano się wzmocnić konstrukcje, nie mając dostępu nawet do cementu? Zawsze można użyć ludzkich ciał jako ochronę przed zawalaniem się budynku.
W dawnej Japonii wierzono, że użycie ludzkich szkieletów albo części ciał zapewni idealne wzmocnienie budowli. Było to również traktowane jako ofiara dla bogów, którzy mieli w zamian obdarzyć daną konstrukcję większą stabilnością. Niektórzy uważali, że dusze zamurowanych staną się strażnikami budynku. Współcześnie można znaleźć budynki, których częścią składową ścian są ludzkie kości.
Jednym z popularniejszych tego typu konstrukcji jest zamek Matsue w prefekturze Shimane, zbudowany w XVII wieku. Według legendy ściany budynku często ulegały zawaleniu, dlatego postanowiono je w końcu wzmocnić niezawodnym sposobem wykorzystując ludzkie filary. Pewnego dnia podczas festiwalu Obon zamkowi strażnicy wyruszyli w miasto w poszukiwaniu odpowiedniej ofiary. W tłumie dojrzeli piękną tancerkę, którą schwytali i zaciągnęli do zamku. Tam ją zabili, a zwłoki zamurowali w ścianie. Od tamtej pory budowla nie doznała żadnego większego uszkodzenia. Jednak za każdym razem, gdy młoda dziewczyna tańczyła na ulicach miasta cały zamek się trząsł. Z tego powodu zabroniono tańców na ulicach Matsue.
Inną sławną konstrukcją jest tunel Jomon, który leży na trasie głównej linii Sekihoku. W 1968 roku, po jednym z trzęsień ziemi, odkryto sporo ludzkich szkieletów wmurowanych w ściany tunelu. Wielu motorniczych twierdzi, że przejeżdżając przez tunel słyszą potępieńcze jęki, które uważają za krzyki tych, których poświęcono w imię wybudowania konstrukcji.
Lalka Okiku
Żadne zestawienie strasznej historii nie mogło by się obyć bez opowieści o lalce. Ta japońska legenda rozpoczyna się, gdy nastoletni chłopiec postanowił kupić lakę dla swojej dwuletniej siostry Okiku. Dziewczynka pokochała nową zabawkę nie rozstając się z nią na krok. Niestety Okiku wkrótce umarła, a jej rodzina pogrążyła się w żałobie. Rodzice nie chcieli się pozbyć ukochanej lalki dziewczynki. Po jakimś czasie zauważyli, że włosy zabawki rosną. Uznali to, za znak, że duch ich dziecka zamieszkał w jej wnętrzu. W 1938 roku podarowali lalkę świątyni, w której znajduje się ona do dziś.
Okiku znajduje się w świątyni Mannenji w Iwamizawie. Od czasu przekazania jej kapłanom jej włosy urosły podobno o 25 centymetrów. Niektórzy twierdzą, że lalkowa czupryna jest co roku podcinana. Przeprowadzono nawet badania, które wykazały, że włosy na głowie lalki naprawdę należały kiedyś do jakiejś dziewczynki, jednak nie ma żadnego naukowego wyjaśnienia tego zjawiska.
Fatalna Przejażdżka
Praca taksówkarza niesie ze sobą pewne ryzyko, tak samo jak podwożenie przypadkowych autostopowiczów…
Ta legenda opowiada o tajemniczym nieznajomym, który w środku nocy zatrzymuje taksówkę. Zawsze zajmuje miejsce z tyłu, a kierowcy podaje nieznaną mu ulicę, zapewniając przy tym, że poda instrukcję jak tam dojechać. Następnie w trakcie drogi podaje dziwne wskazówki, które prowadzą taksówkarza w całkiem obcą okolicę. Kiedy kierowca jest już tak zagubiony i niepewny co do kierunku jazdy, odwraca się by dopytać o dokładniejsze instrukcje. Wówczas odkrywa, że na tylnym siedzeniu nikogo nie ma. Kiedy wystraszony próbuje odjechać, spada z klifu i umiera…
W ciągu tych dwóch odsłon artykułu wymieniona została jedynie mała część ogromny japońskich legend miejskich. Duża część z nich miała ogromny wpływ na popkulturę, stając się inspiracją dla filmów, książek, gier i anime. Stanowią przykład jak tradycje ludowe łączą się z codziennością współczesnego świata. Stąd też tyle legend o duchach zamieszkujących toaletę. Kiedyś dom różnego rodzaju potworów stanowiły studnie, dziś tę funkcję przejęła kanalizacja.
Bibliografia:
- http://www.scaryforkids.com/japanese-urban-legends/
- http://www.cracked.com/funny-7186-8-scary-japanese-urban-legends/
- http://www.enkivillage.com/japanese-urban-legends.html
- http://listverse.com/2013/11/08/revised-10-japanese-urban-legends
Źródła zdjęć:
- http://www.cheapflights.com/news/urban-legends-famous-ghosts-from-around-the-world/
- http://they-hide-in-the-dark.tumblr.com/post/97723490708/aka-manto-aka-manto-is-a-japanese-urban-legend
- http://jpninfo.com/11101
- https://strasznehistorienafaktach.wordpress.com/2016/04/25/nawiedzona-lalka-okiku/
- http://pl.creepypasta.wikia.com/wiki/Hanako-san
- http://www.japan-guide.com/e/e5800.html
