Naukowcy z Uniwersytetu Iowa donoszą, że statek kosmiczny Voyager 2 wszedł w medium międzygwiezdne, obszar przestrzeni w kształcie bąbelka wytwarzany przez wiatr emitowany ze Słońca. Voyager 2 stała się w ten sposób drugim obiektem stworzonym przez człowieka, który wydostał się poza obszar oddziaływania Słońca. Wcześniej, w 2012 roku, dokonała tego Voyager 1.
Napotkany przez sondę wyraźny wzrost gęstości plazmy jest dowodem na to, że Voyager 2 przemieszcza się od gorącej plazmy o mniejszej gęstości do chłodnej, gęstszej plazmy w przestrzeni międzygwiezdnej. Podobnego zjawiska doświadczyła Voyager 1.
Wejście Voyager 2 do przestrzeni międzygwiezdnej miało miejsce na 119,7 jednostek astronomicznych od Słońca. Voyager 1 dokonała tego na dystansie 122,6 AU. Statki zostały wystrzelone na przestrzeni kilku tygodni w 1977 roku, ale ich cele były zupełnie inne.
Dane z instrumentu zamontowanego na Voyager 2 dają również dodatkowe wskazówki co do grubości zewnętrznego obszaru heliosfery i punktu, w którym wiatr słoneczny łączy się ze zbliżającym się wiatrem z przestrzeni międzygwiezdnej.
Naukowcy twierdzą, że płaszcz Układu Słonecznego ma różną grubość, przez co Voyager 2 dotarła do medium później niż zakładano. Ostatni pomiar uzyskany przez Voyager 1 miał miejsce, gdy statek kosmiczny znajdował się w odległości 146 AU. Instrument do pomiaru fali plazmowej zarejestrował wzrost gęstości plazmy. Odległość jest tak ogromna, że dane wysłane przez sondę „lecą” na Ziemię przez ponad 19 godzin.
