Ciampate del Diavolo to ślady zachowane na zboczu wulkanu w pobliżu włoskiej miejscowości Roccamonfina. I choć od dawna nie doszło tam do erupcji, to jedna, która miała miejsce setki tysięcy lat temu, pozostawiła po sobie niezwykłą pamiątkę.
Ścieżka diabła, bo tak można przetłumaczyć nazwę śladów odciśniętych w materiale pokrywającym zbocze wulkanu, powstała najprawdopodobniej około 350 tysięcy lat temu. W 2020 roku na łamach Journal of Quaternary Science ukazał się natomiast artykuł poświęcony badaniom prowadzonym w obrębie Roccamonfiny.
Czytaj też: Powstaje pierwsze na świecie wulkaniczne obserwatorium. Naukowcy odbędą podróż w głąb Ziemi
Archeolodzy twierdzą, że ślady odciśnięte w materiale wulkanicznym zostały pozostawione przez co najmniej pięć różnych osobników. I choć można przypuszczać, że byli to neandertalczycy, to nie jest jasne, jakiej byli płci, ile mieli wzrostu czy też ile ważyli. Czy twórcami ścieżki diabła mogli być przedstawiciele gatunku Homo sapiens? Nie wydaje się to możliwe, ponieważ pojawili się oni w Europie nieco później.
Erupcja wulkanu miała miejsce około 350 tysięcy lat temu
Sami badacze nie chcą ferować wyroków w zakresie pochodzenia autorów śladów. Poza tym, nie jest nawet jasne, w jakich okolicznościach nasi odlegli przodkowie postanowili wejść na wulkan wkrótce po jego erupcji. Ułożenie odcisków pozwala sądzić, iż nie przemieszczali się oni w pośpiechu. Poruszali się bowiem w tempie wynoszącym około jednego metra na sekundę.
Czytaj też: Współcześni ludzie zmieniają środowisko? Neandertalczycy robili to samo już dawno temu
Oczywiście wydaje się mało prawdopodobne, by te tajemnicze postaci wybrały na przechadzkę po rozgrzanym do czerwoności materiale wulkanicznym. Zdaniem naukowców podłoże musiało się schłodzić do około 50 stopni Celsjusza, aby możliwa była spokojna wędrówka w tym obszarze. To z kolei oznacza, iż między erupcją a feralnym przejściem musiało minąć co najmniej kilka godzin.
