Reklama
aplikuj.pl

W erze dinozaurów na kole podbiegunowym żyło zwierzę podobne do myszy

Zwierzę wielkości myszy żyło 69 milionów lat temu na najbardziej na północ wysuniętym obszarze lądowym. Jego szerokość geograficzna powodowała, że przez cztery miesiące panowała tam całkowita ciemność. 

Naukowcy odkryli niewielkie zęby i szczękę zwierzęcia na brzegu jednej z rzek na Alasce. Nazwali je Unnuakomys hutchisoni, aby odzwierciedlić jego nocny styl życia W rdzennym języku, unnuak, wymawiane Oo-noo-ok, oznacza „noc”. Mys to po prostu greckie słowo „mysz”.

Zęby i kości „nocnej myszy” od czasu do czasu pojawiały się wzdłuż rzeki Colville  na północy Alaski. To niezwykłe miejsce dla wykopalisk: paleontolodzy muszą nosić kaski i chodzić po stromych brzegach rzek, ponieważ co jakiś czas ze zbocz spadają skały. Paleontolog Patrick Druckenmiller i jego koledzy od lat wykopują szczątki dinozaurów na tych terenach. Z biegiem czasu zespół nauczył się rozpoznawać cienkie warstwy osadów o grubości mniejszej niż 10 centymetrów, które stanowiły podstawy niewielkich strumieni z okresu kredy. Warstwy te zawierają małe, rzadkie skamieniałości, takie jak zęby ssaków i kości ryb.

Czytaj też: Ten olbrzymi tytanozaur dostarcza informacji o ewolucji dinozaurów

Kiedy naukowcy odkryją poszczególne warstwy wrzucają je do wiader. Następnie glina i brud są wypłukiwane, a paleontolodzy wraz z asystentami przesiewają pojemniki z osadami, aby oddzielić grubsze ziarna. Większość zębów należących  ssaków ma maksymalne 1,5 milimetra długości. Jak dotąd badacze znaleźli około 70 zębów Hutchisoni oraz dolną szczękę zwierzęcia.

Ssak był częścią grupy o nazwie Metatheria, która obejmuje dzisiejsze torbacze. Ważył około 30 g, był wielkości myszy lub małej ryjówki, a jego ostre zęby sugerują, że mógł żywić się owadami. Sądząc po zębach, naukowcy podejrzewają, że U. hutchisoni mógł  przypominać współczesne oposy. Miejsce, w którym żyło to stworzenie jest jak do tej pory najbardziej wysuniętym na północ. Stanowisko z wykopaliskami leży na wysokości około 70 stopni szerokości geograficznej północnej. W okresie kredy, biorąc pod uwagę ruch na kontynencie, byłby to od 80 do 85 stopni, co oznacza, że ​​”nocna mysz” spędzała około 120 dni każdego roku w 24-godzinnej ciemności.

Klimat 69 milionów lat temu był nieco cieplejszy niż dzisiaj, więc średnia temperatura jaka wtedy panowała wynosiła 6 stopni Celsjusza. U. Hutchisoni mogła mieszkać w podziemnych norach, gdzie przeczekiwała ujemne temperatury. Ssak nie przetrwał jednak ery dinozaurów.

[Źródło: livescience.com]

Czytaj też: Zanim pojawiły się dinozaury, to zwierzę rządziło Antarktydą