Sonda Voyager 2 wysłana na misję w 1977 roku, aby zbadać Jowisza, Saturna, Urana i Neptuna, odkryła wzorce wskazujące na istnienie dwóch nieodkrytych do tej pory księżyców Urana. Wskazują na to faliste wzory w dwóch systemach pierścieni Urana, które wykryto po ponownym rozpoznaniu danych uzyskanych przez sondę.
Podobnie jak w przypadku innych gigantów gazowych w naszym Układzie Słonecznym, Uran posiada system pierścieni. I podobnie jak inne gazowe olbrzymy, Uran jest gospodarzem 27 naturalnych satelit. Nowe badania sugerują, że liczba ta może być w rzeczywistości inna. Dane zebrane przez sondę Voyager 2 podczas jego przelotu w roku 1986 dały wskazówkę, że wokół pierścieni Urana mogą znajdować się jeszcze dwa księżyce.
Uran jest prawie 20 razy dalej od Słońca niż Ziemia, co utrudnia bezpośrednie obserwacje. Voyager 2 znalazł 10 księżyców, kiedy odwiedził planetę w 1986 roku, potrajając liczbę znanych księżyców na orbicie gazowego giganta. Planetolodzy Rob Chancia i Matthew Hedman z University of Idaho niedawno przeglądali stare dane Voyager 2 i zauważyli coś osobliwego w dwóch pierścieniach Urana – alfa i beta.
Dwa pierścienie wykazują szereg falistych wzorów zgodny z obecnością dwóch drobnych księżyców. Co ważne, te obserwacje są zgodne z tym, jak inne księżyce Urana, takie jak Cordelia i Ophelia, wywierają presję grawitacyjną na pył, skały i lód wewnątrz pierścieni.
Jeśli istnieją te księżyce, są dość ciemne i bardzo małe, o wymiarach zaledwie od 4 do 14 km w poprzek. To czyni z nich mniejsze niż jakikolwiek inne znane księżyce na orbicie planety, co wyjaśnia, dlaczego Voyager 2 nie był w stanie wykryć je bezpośrednio.
Uzbrojony w taką możliwość, naukowcy planują zbadać Uran z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a. Jeżeli to niemożliwe, zawsze możemy wysłać nową sonda kosmiczna. W końcu minęły już trzy dekady od czasu naszej ostatniej wizyty na Uranie.
Źródło:http://gizmodo.com/
