Choć widzimy tylko jedną „twarz” Księżyca z naszego punktu obserwacyjnego na Ziemi, druga strona jest całkiem inna. Obserwacje wykazały, że „tył” Księżyca ma grubszą skorupę i dodatkową warstwę materiału w porównaniu z bokiem zwróconym ku Ziemi. Teraz symulacje ujawniły jedno możliwe wyjaśnienie – zderzenie z ogromnym obiektem na wczesnym etapie życia naszego naturalnego satelity.
Sondy GRAIL spędzały nieco ponad rok, orbitując wokół Księżyca, odwzorowując siłę jego grawitacji i badając jego skład. Dane te pokazały wyraźną różnicę w strukturze pomiędzy bliższą i dalszą stroną srebrnego globu. Dotychczasowa hipoteza, dlaczego Księżyc jest tak asymetryczny, polegała na tym, że w pewnym momencie w przeszłości zderzył się on z dużym obiektem, takim jak asteroida lub nawet planeta karłowata. Jeśli zderzenie było wystarczająco silne szybkie, mogłoby to spowodować odłamanie skorupy Księżyca z jednej strony i przyczepienie się na drugiej.
Czytaj też: Pojawiły się zdjęcia rozbitego na Księżycu lądownika
Zespół wykorzystał symulacje komputerowe do uderzania obiektów o różnych rozmiarach i prędkościach, aby zobaczyć, który scenariusz – jeśli w ogóle – najlepiej pokrywał się z obserwacjami. Po przeprowadzeniu 360 prób naukowcy określili scenariusze związane z rzeczywistą strukturą Księżyca. Wynika z nich, że obiekt o szerokości około 780 km uderzył w bliższą stronę Księżyca z prędkością 22 500 km / h. W przypadku innego wariantu obiekt był nieco mniejszy (ok. 720 km długości) z kolei prędkość wyniosła 24 500 km / h.
[Źródło: newatlas.com]
Czytaj też: Wraz z powstaniem Księżyca nastąpiło pojawienie się wody na Ziemi
