Chociaż McLaren Senna wygląda jak bestia o przeznaczeniu wyłącznie na tor, to jego wydanie GTR jest tam uwiązane. Pytanie, jak bardzo oba modele się różnią?
Odpowiedzi na to pytanie udziela nam mistrz toru Nurburgring, Misha Charoudin. Jak jednak możemy się spodziewać, Senna GTR, to nie tylko inna nazwa. Inżynierowie mogli w niej zaszaleć przez brak nacisku ze strony regulacji prawnych z myślą o publicznych drogach i tak właśnie było – specjaliści McLarena poszli na całość.
Z Senna GTR usunięto tym samym drugi zestaw katalizatorów w układzie wydechowym. To nie tylko zmniejszyło jego wagę, ale też podbiło moc do 814 koni mechanicznych (o 25 KM więcej), które pochodzą z 4-litrowego silnika V8 z podwójnym turbodoładowaniem.
Jednak tą największą zmianą z normalnej Senny na wydanie GTR jest pakiet aerodynamiczny. Wydanie z myślą o torze nie musi zaprzątać sobie głowy niedoskonałościami drug publicznych, więc sporo zabawy poczyniono w kwestii docisku.
Dlatego właśnie McLaren Senna GTR jest w stanie wygenerować całe 1000 kg siły docisku. Ten wzrost wynika z masywnego przedniego splittera i ogromnego wręcz tylnego skrzydła. Te większe elementy aerodynamiczne są wzmacniane przez małe skrzydełka z włókna węglowego, które zostały dopracowane do perfekcji w tunelu aerodynamicznym.
Spartiańskie wykończenie wnętrza Senny nabiera nowego sensu w przypadku GTR, gdzie oszczędza się na wadze, która spada do 1188 kg. To o całe 10 kilogramów mniej od standardowej Senny.
