Na terenie dzisiejszej Mongolii odnaleziono szczątki dwóch starożytnych wojowniczek, których szkielety wskazują, że były one świetnie wyszkolone w łucznictwie i jeździectwie.
Obie kobiety żyły w okresie Xianbei, który trwał od 147 r. do 552 r. Był to czas politycznego rozdrobnienia i niepokojów, które dały początek Balladzie o Mulan. Naukowcy przypuszczają, iż w epoce Xianbei kobiety służyły w wojsku na równi z mężczyznami.
Z treści ballady wynika, że Mulan służyła w wojsku, aby zwolnić z tego obowiązku swojego ojca. Problem w tym, że w ówczesnych Chinach nie praktykowano przymusowych poborów. Co więcej, z ballady wynika, jakoby Mulan walczyła o przywództwo w Mongolii. Może to wynikać z faktu, że to chińscy autorzy jako pierwsi przepisali balladę, dlatego też umieścili ją w „swoich” realiach.
Czytaj też: Starożytni osadnicy stworzyli tysiące sztucznych wysp. Jaki był ich cel?
Kultura mongolska nie wykorzystywała języka pisanego przed Czyngis Chanem (1162-1227), ale inne kultury, w tym chińska, koreańska i perska, pisały o Mongołach. Do 900 r. n.e. kobiety w Mongolii korzystały ze swobód, które nie występowały w innych ówczesnych kulturach. Mongołowie mieli królowe, które prowadziły armie i przyjmowały wysłanników od papieża, a kobiety mogły dziedziczyć majątek i decydować, kogo chcą poślubić. Co ciekawe, znalezione szczątki należały do ok. 20-letniej i ponad 50-letniej kobiety.
Chcesz być na bieżąco z WhatNext? Śledź nas w Google News
