Afantazja, to, najprościej mówiąc, niezdolność do przywołania obrazu czegoś z naszej pamięci. Dzieje się tak niezależnie od tego, czy jest to twarz ukochanej osoby, czy znajome miejsce.
Nawet jeśli osoba cierpiąca na tę przypadłość jest w stanie np. opisać wygląd danego zwierzęcia bądź przedmiotu, to nie potrafi „zobaczyć” tego obrazu w swojej głowie. Po raz pierwszy opisany w XIX wieku, ten niezwykły stan został właściwie określony dopiero w 2015 roku. Obecnie istnieje zaledwie kilka opublikowanych opracowań, a wiele z nich opartych jest na samodzielnych obserwacjach.
Czytaj też: W ten sposób ewolucja zmieniła mózg człowieka
Czytaj też: Ile czasu potrzeba na wykształcenie lub porzucenie nawyków?
Czytaj też: Ludzki mózg wygląda jak wszechświat. Zobaczcie porównanie
I choć afantazja może utrudniać niektóre – pozornie normalne czynności – stan ten nie ma widocznego wpływu na kreatywność i wyobraźnię człowieka. Tylko część osób doświadcza problemów z pamięcią fotograficzną i nie wszyscy zdają sobie sprawę ze swojej przypadłości.
Afantazja powoduje, że cierpiące na nią osoby mają problem z wyobraźnią
W ramach jednego z eksperymentów przebadano 103 uczestników – nie wszyscy doświadczali jednak afantazji. Pokazano im zdjęcia trzech salonów i poproszono o narysowanie ich na papierze – raz w oparciu o zdjęcie, a raz z pamięci. Następnie rysunki zostały ocenione przez niemal 3 tysiące osób pod względem wartości wizualnych i przestrzennych.
Czytaj też: Paracetamol ma zaskakujący wpływ na podejmowanie ryzyka
Czytaj też: Jak połączyć mózg z komputerem? Naukowcy chcą wykorzystać żyły
Czytaj też: Alkohol jest szczególnie szkodliwy w tych trzech okresach życia
Kiedy uczestnicy eksperymentu mieli dostęp do zdjęć, obie grupy uzyskały w zasadzie identyczne rezultaty. Kiedy jednak trzeba było użyć wyobraźni, różnice stały się znaczne. Takie osoby odwzorowały znacznie mniej szczegółów, choć pod względem przestrzennym nie odnotowano większych różnic.
