Wykopaliska archeologiczne na stanowisku Xiamabei w północnych Chinach wykazały, że około 40 000 lat temu dochodziło tam do nietypowych zachowań i wykorzystywania unikalnych narzędzi.
Powiązanie tych odkryć z nieznaną wcześniej kulturą sugeruje zachodzenie dywersyfikacji kulturowej, która nastąpiła we wschodniej Azji w okresie hybrydyzacji genetycznej i kulturowej. Już wcześniej było jasne, że Homo sapiens pojawił się w północnej Azji około 40 000 lat temu. Teraz natomiast, jak sugeruje artykuł dostępny w Nature, archeolodzy przeprowadzili badania na terenie północnych Chin, gdzie można znaleźć artefakty mające nawet 2 miliony lat.
Czytaj też: Archeolodzy znaleźli szczątki naszych przodków, które nie pasują ani do Homo sapiens ani do neandertalczyków
Jak wyjaśnia Fa-Gang Wang, Xiamabei wyróżnia się względem innych stanowisk archeologicznych w Chinach, ponieważ cechuje się nowatorskim zestawem cech kulturowych pochodzących z tak wczesnego okresu. Z wykonanych niedawno analizy wynika, że na objętych badaniami terenach powszechnie stosowano ochrę. Na miejscu znaleziono między innymi dwa kawałki ochry i podłużną płytę wapienną, która prawdopodobnie służyła do wytwarzania pigmentu. Produkcja ochry w Xiamabei stanowi najstarszy znany przykład takich działań w Azji Wschodniej.
Kultura zamieszkująca stanowisko Xiamabei liczy około 40 000 lat
Jakby tego było mało, na miejscu znaleziono też siedem kamiennych narzędzi, które nosiły ślady mocowania do rękojeści. Były one wykorzystywane do wiercenia, skrobania skóry, cięcia materiału roślinnego i miękkiej tkanki zwierzęcej. Tamtejsi mieszkańcy wytwarzali zarówno narzędzia z trzonkiem jak i wielofunkcyjne, co wskazuje na zaawansowane możliwości w zakresie przetwarzania surowców.
Czytaj też: Epoka lodowcowa i jej niezwykłe pozostałości. Archeolodzy natrafili na szczątki sprzed 60 000 lat
Nasze odkrycia pokazują, że obecne scenariusze ewolucyjne są zbyt proste. […] współcześni ludzie, a także nasza kultura, pojawili się w wyniku powtarzających się, ale różniących się od siebie epizodów wymiany genetycznej i społecznej na dużych obszarach geograficznych, a nie na skutek pojedynczej, gwałtownej fali rozprzestrzeniania się na terenie Azji.
Michael Petraglia, Instytut Maxa Plancka w Jenie
