Kiedy Wezuwiusz wybuchł w 79 roku, erupcja wulkanu oraz jej skutki doprowadziły do śmierci ok. 2000 osób w pobliskich miastach: Pompejach i Herkulanum. Oczywiście część mieszkańców przeżyła katastrofę, a naukowcy zastanawiali się, co zrobili potem.
Biorąc pod uwagę, że był to świat antyczny, ocalali nie podróżowali daleko. Większość z nich przebywała na południowym wybrzeżu Włoch, osiedlając się w wspólnotach w Cumae, Neapolu, Ostii i Puteoli. Określenie miejsc docelowych dla uchodźców było ogromnym przedsięwzięciem, ponieważ historyczne zapisy są nieregularne i rozproszone. Aby ustalić, dokąd poszli ludzie, Steven Tuck wymyślił kilka kryteriów, których należy szukać, przeglądając historyczne zapiski.
Tuck stworzył bazę nazw rodzin, które były charakterystyczny dla Pompejów i Herkulanum, a następnie sprawdził, czy te nazwiska pojawiły się gdzie indziej po 79 roku. Szukał również cech unikalnej kultury Pompejów i Herkulanum, takich jak kult religijny Vulcanusa (bóg ognia), czyli tzw. Venus Pompeiana, patrona z Pompejów, które pojawiło się w pobliskich miastach po erupcji wulkanu. Publiczne projekty infrastrukturalne, które powstały w tym czasie, prawdopodobnie uwzględniające nagły napływ uchodźców, również dostarczyły wskazówek na temat przesiedleń. To dlatego, że w Pompejach i Herkulanum żyło od 15 000 do 20 000 ludzi, a większość z nich przeżyła erupcję Wezuwiusza.
Czytaj też: Czy dowiemy się kiedy dokładnie nastąpił wybuch Wezuwiusza?
Jeden z tych, którzy przeżyli, człowiek o nazwisku Cornelius Fuscus zmarł później w tym, co Rzymianie nazywali Azją (obecna Rumunia) w czasie działań wojennych. W innym przypadku rodzina Sulpicius z Pompei została przesiedlona do Cumae. „Poza murami Pompejów [archeolodzy] odkryli pojemnik (podobny do sejfu) pełny dokumentacji finansowej”. Dokumenty w tym sejfie zawierały informacje o kilkudziesięcioletnich pożyczkach, długach i posiadanych nieruchomościach. Wygląda na to, że członkowie rodziny Sulpicius zdecydowali się osiedlić w Cumae, ponieważ prowadzili tam biznes.
Podczas swoich badań Tuck znalazł także dowody zmiany miejsca zamieszkania wielu kobiet i uwolnionych niewolników. Jedna z takich kobiet, Vettia Sabina, została pochowana w rodzinnym grobowcu w Neapolu z napisem „have” który go zdobił. Słowo „have” to pochodzi z dialektu, którego używano w Pompejach. Jeśli chodzi o infrastrukturę publiczną, Tuck odkrył, że rzymski cesarz Tytus dał pieniądze miastom, które stały się miejscami osiedlania uchodźców. Te pieniądze tak naprawdę pochodziły z Pompejów i Herkulanum – rząd zabierał pieniądze każdego, kto zginął podczas erupcji i nie miał spadkobierców. Następnie te pieniądze zostały przekazane miastom z uchodźcami.
[Źródło: livescience.com; grafika: Steven Tuck]
Czytaj też: Temperatura wywołana erupcją Wezuwiusza doprowadziła do eksplozji czaszek
