Kiedy gwiazda zbliża się do kresu swego istnienia, zaczyna zrzucać wierzchnie warstwy, znacząco zmniejszając swoje gabaryty. Jednocześnie jej masa może nadal budzić podziw, co też ma miejsce w przypadku białego karła zwanego ZTF J190132.9+145808.7.
Obiekt ten jest bowiem porównywalny wielkością do naszego naturalnego satelity, ale ma przy tym masę porównywalną do masy centralnej gwiazdy Układu Słonecznego, czyli Słońca. Obraca się przy tym aż 6,9 razy na minutę i generuje potężne pole magnetyczne – jest ono bowiem ponad miliard razy silniejsze od ziemskiego.
Czytaj też: Gwiazda eksplodowała, a naukowcy nie mogą tego wyjaśnić
Na łamach Nature ukazał się artykuł poświęcony odkryciu i można z niego wywnioskować, że za znaleziskiem stoi zespół Ilarii Caiazzo z California Institute of Technology. Rzeczona gwiazda znajduje się zaledwie 130 lat świetnych od Ziemi i ma promień o zaledwie 400 kilometrów większy od promienia Księżyca. Bardziej imponująca jest natomiast jej masa, stanowiąca 1,3-krotność masy Słońca.
Gwiazda ZTF J190132.9+145808.7 jest jednym z tzw. białych karłów, czyli niezwykle gęstych obiektów
Szczególnie interesujący wydaje się fakt, iż ZTF J190132.9+145808.7 niekoniecznie powstała z pojedynczego obiektu. Jedna z teorii zakłada bowiem, iż istnienie tego białego karła jest następstwem fuzji dwóch innych. Tego typu zderzenia zazwyczaj prowadzą do potężnych eksplozji, jednak przy odpowiednio niskiej masie obu „uczestników” kolizji może doprowadzić ona do powstania jednego, bardziej masywnego obiektu. Astrofizycy sądzą, iż w jądrze tego białego karła zachodzą procesy umożliwiające przekształcanie protonów w neutrony, zwiększając gęstość całego obiektu.
