Nowy silnik od Maserati, czyli jednostka V6 o nazwie Nettuno zadebiutowała na początku lipca i długo nie czekaliśmy, aby świat wykazał, czy jest taki „maseratiowy”, jak zapowiadała firma. Dziś jednak nie o tym. Dziś pogadamy o jego wyjątkowości.
Wyjątkowość Nettuno
Zapytacie pewnie „co z tego, że Maserati ma nowy silnik? Wielu producentów przecież często je ujawnia” i nie będzie to głupie pytanie. Jednak w tym przypadku jest nieco inaczej, bo Maserati zwyczajnie ma ciągle zbyt wiele wspólnego z silnikami Ferrari, bo po prostu z nich korzysta. Dlatego tak ważna jest ujawniona właśnie jednostka Nettuno, a więc najnowsze i dostępne wyłącznie dla tej marki cacko.
Przechodząc jednak do rzeczy, Nettuno jest 3-litrowym silnikiem V6, który czerpie garściami z dwóch turbosprężarek, wyciskając moc rzędu 630 koni mechanicznych i moment obrotowy na poziomie 730 Nm. Na poletku osiągów nie ma więc zdecydowanie żadnych braków, a jego pierwsze zastosowanie będzie miało miejsce w supersamochodzie Maserati MC20, który zostanie ujawniony we wrześniu.
Kąt 90 stopni między rzędami cylindrów sprawia, że Nettuno jest krótszy niż 60-stopniowy silnik V6. Przy wysokości 650 mm, szerokości 1000 mm i długości 600 mm jest to kompaktowa jednostka, którą można zamontować nisko w podwoziu, co pomaga obniżyć środek ciężkości samochodu. Maksymalnie jednostka rozwija 8000 RPM, a kolejność działania cylindrów sprowadza się do sekwencji 1-6-3-4-2-5.
Nettuno jest też lekki, jak na swoją wagę poniżej 220 kilogramów, a na dodatek wykorzystuje suchą miskę olejową, ale to nie jego główna karta przetargowa. Wyjątkowe w tej jednostce jest bowiem zwłaszcza jedno – niekonwencjonalny układ spalania, bo mający swoje korzenie w silnikach Formuły 1.
Układ spalania w silniku Nettuno posiada bowiem dodatkową komorę wstępną, która bazuje na wspomnianym rozwiązaniu F1, ale jest przy tym znacznie prostsza mechanicznie od wariantu Mahle Jet Ignition. Wszystko sprowadza się do tego, że normalnie sprężać i powodować mini-eksplozję z pojedynczą mieszanką paliwa i powietrza, część tej mieszanki jest początkowo zapalana w małej komorze wstępnej, która znajduje się tuż nad komorą spalania, z którą jest połączona małymi dyszami.
Zapalanie mieszanki w komorze wstępnej odbywa się za pomocą świecy zapłonowej zamontowanej w jej wnętrzu, dokładnie w momencie gdy tłok jest tuż przed momentem najwyższej kompresji głównej mieszaniny. Gdy ładunek w komorze wstępnej zapala się, strumienie płomienia przelatują z dysz komory wstępnej do głównego ładunku, zapalając go. Zaletą jest to, że mieszanka paliwowo-powietrzna jest zapalana w wielu punktach jednocześnie, a nie tylko w jednym, co ma miejsce w przypadku iskry świecy zapłonowej.
Maserati wzorując się na rozwiązaniu Compound Vortex Controlled Combustion stosowanym w Hondzie Civic w latach 70., używa jednego bezpośredniego wtryskiwacza wysokiego ciśnienia (rzędu 350 barów) na cylinder. Ten dostarcza główny ładunek do głównej komory spalania, gdy tłok porusza się w górę. Wtedy też mieszanka jest wtłaczana przez dysze do komory wstępnej, gdzie czeka na zapłon przez świecę. Ta „daje iskrę” ogień trafia do głównej komory spalania, a dzięki temu zapalenie mieszanki w wielu punktach podnosi próg spalania, zapewniając wyższe ciśnienie doładowania w celu wygenerowania większej mocy.
Każdy cylinder w silniku Maserati posiada również drugi wtryskiwacz, który pracuje przy znacznie niższym ciśnieniu (6 barów) i może wtryskiwać paliwo do przewodu dolotowego silnika w tradycyjny sposób. Jest używany, gdy silnik znajduje się poza zakresem roboczym i wtedy cała ta zabawa z zapalaniem mieszanki w komorze wstępnej przestaje mieć znaczenie, bo do gry wchodzi druga świeca pracująca w głównej komorze spalania.
Maserati twierdzi, że ten innowacyjny nowy układ spalania zwiększa osiągi i wydajność, a na dodatek zmniejsza zużycie paliwa, a także pozwala spełnić najnowsze międzynarodowe normy emisji.
Wątpliwe pochodzenie
Nieźle, jak na pierwszy opracowany przez Maserati silnik od 20 lat, który pod kątem stosunku litrów do mocy wynosi solidne 210 koni na litr. Pozostaje jednak kwestia odkrycia magazynu Road & Track, który wykazał, że kilka części Nettuno jest dokładnie takich samych, jak te w silnikach Ferrari F154 V8 i Alfa Romeo 690T.
Podobieństw jest wiele, a te sprowadzają się nawet do średnicy cylindrów (88 mm), ich 82-milimetrowego skoku, czy nawet limitu prędkości obrotowej, która wynosi 8000 obr./min. Podobna sprawa ma się z kolejnością zapalania mieszanki, a jedyną prawdziwie unikalną dla Nettuno cechą ma być współczynnik kompresji. Głowica jest bowiem całkowicie opracowana przez Maserati.
Chcesz być na bieżąco z WhatNext? Śledź nas w Google News
