Ponad połowa mieszkańców naszej planety praktykuje chrześcijaństwo, islam lub judaizm. Wszystkie te religie są monoteistyczne, co oznacza, że obejmują kult jednego boga.
Zdaniem uczonych współczesne rozumienie monoteizmu jest jednak nowym zjawiskiem – nowszym nawet od religii, do których się odnosi. W zależności od definicji, możemy uznać, że monoteizm pojawił się tysiące lat przed głównymi religiami, bądź setki lat po ich powstaniu.
Czytaj też: Indiana Jones w prawdziwym życiu – Charles Warren i jego biblijne odkrycie
Czytaj też: Biblijny kościół odnaleziony. To tu mogło dojść do cudu
Czytaj też: Jak religijność wpływa na zarobki mężczyzn i kobiet?
W różnych kulturach często pisano, że różne bóstwa są wyrazem tej samej boskiej istoty. Miało to działać podobnie jak w przypadku chrześcijan czczących Trójcę Świętą – ojca, syna i ducha świętego. Z kolei na łamach powstałego w drugim tysiącleciu p.n.e. poematu pt. Enuma Elisz pjawia się postać głównego boga Marduka, który jest określany 50 imionami.
Monoteizm nie jest nowym zjawiskiem, choć początkowo nie określano go tym mianem
To samo pojęcie istniało w starożytnej Grecji, Egipcie i Rzymie. W tym ostatnim, około III w. p.n.e., grupa filozoficzna zwana stoikami stwierdziła, że istnieje tylko jeden Bóg, którego imiona różnią się tylko w zależności od jego roli, którą pełnie w niebie i na ziemi. Wraz z upływem czasu ludzie zaczęli widzieć różnych bogów jako wyraz tej samej koncepcji.
Czytaj też: Jezus został ukrzyżowany z użyciem tego gwoździa? Niesamowite znalezisko przy polskiej granicy
Czytaj też: Czy budowa mózgu może wpływać na religijność?
Czytaj też: W Norwegii odnaleziono świątynię Thora i Odyna
Kolejne ruchy religijne zaczęły domagać się kultu wyłącznie jednego Boga. W XIV wieku p.n.e., egipski faraon Echnaton ustanowił kult poświęcony bogowi słońca, Atonowi.Władca ten zamknął świątynie i zniszczył wizerunki innych bogów, a niektórzy uczeni wierzą, że ok. tysiąca lat później Izraelici zaczęli czcić tylko jednego boga: Jahwe. Zanim jednak wiara w tę koncepcję utrwaliła się w judaizmie, musiało minąć wiele lat.
Jednocześnie zwolennicy wyznawania jednego bóstwa prawdopodobnie nie określali się mianem monoteistów – ani nie nazywali innych politeistami. Dopiero w 1660 r. po raz pierwszy użyto terminu monoteizm, a kilkadziesiąt lat później – politeizm. Następnie dokonanywano tego podziału, aby wyjaśnić, dlaczego niektóre społeczeństwa były „cywilizowane”, a inne „prymitywne”.
