Posąg sfinksa znajdujący się na terenie piramid w Gizie to jeden z najbardziej charakterystycznych elementów egipskiej kultury. Do ujawnienia jednego z sekretów tej budowli doprowadziło nadejście równonocy.
Równonoc ma miejsce dwa razy do roku: w marcu i wrześniu, kiedy to kolejno rozpoczyna się astronomiczna wiosna oraz jesień. Wtedy też Ziemia jest ustawiona względem Słońca w taki sposób, że dzień i noc na naszej planecie mają identyczną długość.
Wielki Sfinks powstał ok. 2550 roku p.n.e. i ma 20 metrów wysokości oraz niemal 73 metry długości. Najprawdopodobniej zbudowano go w celu oddania czci jednemu z egipskich faraonów. Trzeba jednak zauważyć, że umiejscowienie tego posągu nie jest przypadkowe. Być może starożytni Egipcjanie mieli wystarczającą wiedzę z zakresu astronomii, aby ustawić go w konkretnej pozycji.
Czytaj też: Piramida na Morzu Egejskim… wcale nie jest piramidą
W efekcie, gdy Słońce zachodzi podczas pierwszego dnia wiosny, znika za horyzontem, chowając się za ramieniem sfinksa. Z kolei podczas przesilenia letniego Słońce zachodzi idealnie pomiędzy piramidami Khufu i Khafre. Tego typu zjawiska można zauważyć w przypadku budowli wielu różnych kultur funkcjonujących na całym świecie.
Chcesz być na bieżąco z WhatNext? Śledź nas w Google News
