Jeśli nauczymy robota wbijać gwoździe, to zapewne będzie to robił i się w tym doskonalił. Jeśli zdecydujemy się na zaprogramowanie go w celu rozwiązywania krzyżówek, to… właśnie tak! Będzie to robił. Co jednak, jeśli sztuczną inteligencję obdarzymy zwyczajną ciekawością?
Sprawa nie jest jedynie rozrywkowa, bo zapewniła naukowcom z Open AI (w którą zainwestował np. Elon Musk) ciekawe wnioski. Badanie miało na celu sprawdzić, w jaki sposób SI bez jakichkolwiek nagród będą się rozwijać i uczyć nowych umiejętności opierając się wyłącznie na ciekawości. Można więc powiedzieć, że doszli do rozwiązania, jak zachęcić AI do pracy, ale nie wskazując im ostatecznego celu. Takie coś stawia nas krok bliżej od autonomicznych robotów, które nie będą opierać się wyłącznie na zaprogramowanych wcześniej zachowaniach i odruchach. Wygląda na to, że to zaprogramowanie ciekawości jest kluczem do takiej przyszłości.
Zaprzęgnęli więc sztuczną inteligencję do Super Mario Bros. oraz Pong z Atari i doszli do wniosku, że napędzane ciekawością SI również szlifowało swoje umiejętności. Kiedy jednak grało w Breakout polegającym na rozbijanie cegieł, to nagle postanowiło się „zabawić”. Zupełnie jakby odczuwało nudę z rozgrywki i zamiast wykonywać najlepszych możliwych ruchów… a tam. Oddam głos naukowcowi:
Im więcej razy cegły były rozbijane przez piłeczkę za jednym rzutem, tym bardziej skomplikowany stawał się wzór tych pozostałych, co sprawiało, że SI stawało się bardziej ciekawe i chciało dalej eksplorować, badać i zbierać punkty jako produkt uboczny. Ponadto gdy SI kończyły się życia, to cegły resetowały się do jednolitego stanu początkowego, którą SI widziało już wiele razy. Si starało się więc pozostawać przy życiu i unikać resetu spowodowanego śmiercią, co znaczy, że był bardzo ciekawy.
W momencie, kiedy przeciwko sobie wrzucono dwa „ciekawe SI” w grze Pong, te zamiast rywalizować… współpracowały, aby sprawdzić, jak wielki wynik uda im się osiągnąć.
Źródło: Thenextweb
Zdjęcia: Nicole Gray
