Kiedy 5300 lat temu zmarł Ötzi, trafił na miejsce swojego ostatecznego spoczynku obok co najmniej 75 gatunków mchów i wątrobowców. Ta z pozoru nieważna roślinność zapewnia sporo informacji na temat ostatniej podróży Ötziego.
Niektóre z gatunków znalezionych w lodzie wraz ze słynną mumią rosły tam, gdzie zmarł wspomniany mężczyzna. Inne trafiły tam prawdopodobnie przyniesione przez zwierzęta. Ale Człowiek Lodu przyniósł również kilka gatunków ze sobą.
Mumia, znana obecnie jako Ötzi, została odkryta w 1991 roku przez parę niemieckich turystów, którzy wędrowali przez pasmo górskie na granicy Austrii i Włoch. Ciało było niezwykle dobrze zachowane, co pozwoliło zrekonstruować szereg szczegółów dotyczących życia Ötziego. Naukowcy wiedzieli, co mężczyzna miał na sobie (ubrania ze skóry, pelerynę utkaną z trawy) a nawet jakiej broni używał (sztyletu i strzał). Archeolodzy odkryli również, że śmierć Ötziego, w wieku około 45 lat, była gwałtowna. Miał uraz głowy, głębokie przecięcie kości pomiędzy kciukiem i palcem wskazującym oraz grot strzały w lewym ramieniu. Na skutek tej rany mężczyzna się wykrwawił.
Kolejne nowinki pojawiły się, gdy naukowcy zaczęli analizować rośliny znalezione w pobliżu ciała.
Ich szczególną uwagę przykuł gatunek mchu o nazwie Neckera complanata, który nigdy nie mógłby wyrosnąć na lodowatych wzniesieniach, gdzie znaleziono Ötziego. Mikroskopijne kawałki mchu zostały również znalezione w przewodzie pokarmowym Człowieka Lodu, co było zagadkowym odkryciem, ponieważ mech nie jest ani smaczny ani pożywny.
Wygląda na to, że mech mógł mieć leczniczy charakter i był używany do zatamowania krwi. Poza tym ziarna pyłku znalezione w żołądku mężczyzny sugerują, że spożywał on jedzenie na wysokości około 1000 metrów na około 36 godzin przed śmiercią; jego ciało znaleziono znacznie wyżej, na wysokości 3 210 metrów. Dokąd lub skąd wędrował Ötzi? Będzie to przedmiotem dalszych badań.
