Obecna technologia jest tak fenomenalna, że umożliwia naukowcom z wygodnego fotela badać olbrzymi wir oceaniczny o wielkości stanu Colorado u wybrzeży Somalii bez narażania się na piratów w terenie. Wszystko dzięki A) samym rozmiarom wiru i B) satelitom, które na bieżąco dostarczają naukowcom masę zdjęć.
Czytaj też: Lodowiec na Alasce zastępowany jest przez ogromne jezioro
Ten wir zwany po prostu Wielkim Wirem (z ang. Great Whirl) nie jest jednak jakimś świeżym odkryciem, bo po raz pierwszy został opisany w 1866 roku przez brytyjskiego geografa Alexandra Findleya w książce o nawigacji po Oceanie Indyjskim. Do tej pory jednak nie wyjaśniono wszystkich aspektów, dotyczących tego zjawiska, który regularnie powraca w to samo miejsce i z roku na rok zwyczajnie rośnie.
Obecnie uważa się, że przy jego powstawaniu największą rolę odgrywają wiatry monsunowe, które sprawiają, że wir zaczyna się formować w kwietniu, około dwóch miesięcy przed początkiem przewidywalnego monsunu, i utrzymuje się przez ponad miesiąc po jego ustąpieniu, czyli do września lub października. Wir zawdzięcza swoje początki wolno poruszającym się falom Rossby na Oceanie Indyjskim, które mierząc zaledwie kilka centymetrów wysokości, przenoszą wystarczającą energię. Nieco później wir zyskuje na znaczeniu, dzięki wiatrom monsunowym, które powodują, że w szczytowym momencie Wielki Wir może rozszerzyć się do ponad 500 kilometrów szerokości, zgodnie z badaniem z 2013 roku.
Najnowsze badanie na podstawie zdjęć satelitarnych z 23 lat wykazały, że Wielki Wir trwa około 198 dni, co sprawia, że w porównaniu do poprzednich ustaleń trwa nawet 70 dni dłużej i pokrywał w pewnym momencie aż 275000 kilometrów kwadratowych. Na tej podstawie możemy obliczyć (m.in. wzorem na pole koła, którego kształt przyjmuje przecież wir), że teraz jego szerokość może wynosić prawie 600 kilometrów.
Studiowanie Wielkiego Wiru ma ogromne znaczenie, ponieważ może zaowocować algorytmem, według którego naukowcy określiliby wzorce tworzenia monsunów, co na zawsze odmieniłoby rolnictwo w Indiach.
Czytaj też: Zmiany klimatyczne zmuszają renifery do jedzenia wodorostów
Źródło: Livescience
