Czy może być coś lepszego od taniego w produkcji materiału o wysokiej wytrzymałości, który na dodatek jest wyjątkowo odporny na promieniowanie radioaktywne? W kwestii materiałów zapewne tak, ale faza węglika boru B6C i tak jest wyjątkowa, a teraz nabrała jeszcze większego znaczenia.
Naukowcy z Uniwersytetu w Sewilli wraz z kolegami z Uniwersytetu w Saragossie i CSIC odkryli procedurę wytwarzania fazy B6C węglika boru, która do tej pory była wyłącznie teoretyczna. Dzięki temu ten materiał może zaistnieć w produkcji samochodów, samolotów oraz innych środków transportu.
BxC to rodzina materiałów ceramicznych znanych jako węgliki boru, w których członkiem kanonicznym jest B4C. To bardzo twarda, czarna substancja stała, która pozostaje stabilna w bardzo wysokich temperaturach. Grupa tych materiałów jest niezwykle duża, od B4C do B14C. W zależności od proporcji boru i węgla, które zmieniają jego właściwości fizyczne. B6C jest członkiem fazy B6C z sześcioma atomami boru w atomie węgla i teoretycznie uważa się, że jest ultra odporny. Do tej pory nie znaleziono sposobu jego systematycznego wytwarzania ani sposobu wewnętrznej dystrybucji atomów boru i węgla.
Naukowcy wykonali materiał za pomocą pływającej strefy laserowej, która polega na fuzji za pomocą intensywnego promieniowania laserowego, a następnie szybkiego zestalenia. Zespół profesora Cumbrery zastosował techniki dyfrakcji rentgenowskiej do scharakteryzowania krystalografii otrzymanych próbek i występujących w nich defektów, a także możliwego preferencyjnego uporządkowania ziaren polikrystalicznych.
Później jego właściwości mechaniczne zostały określone przez oba zespoły. Tak otrzymana faza B6C ma twardość 52 GPa i moduł Younga 600 GPa, gdzie twardość diamentu wynosi około 45 GPa, chociaż jego moduł Younga wynosi 1050 GPa.
