Reklama
aplikuj.pl

W jaki sposób kosmiczne lasery pomagają śledzić migracje zwierząt?

Badanie przeprowadzone przez NASA i francuską CNES wykorzystało lasery kosmiczne do analizy wielkiej migracji zwierząt morskich, która ma miejsce dwa razy dziennie. Dzięki wykorzystaniu satelity CALIPSO, który został wystrzelony w 2006 roku, 10-letnie badanie może zapewnić nowe spojrzenie na klimat Ziemi.

Dwa razy dziennie, gdy słońce wschodzi, a następnie zachodzi, w morzu następuje ruch zwierząt na ogromną skalę. Zjawisko zwane DVM jest największą znaną migracją zarówno pod względem liczby, jak i biomasy. W DVM bierze udział wiele różnych gatunków, m.in. kryl, kalmary, kraby i małe ryby, ale z reguły nie zwracamy uwagi na to zjawisko, bowiem zwierzęta te są małe.

Owe organizmy, zwane zbiorowo zooplanktonem, w nocy wznoszą się na powierzchnię i żywią się drobnymi roślinami, zwanymi fitoplanktonem. Kiedy ponownie nastaje dzień, zooplankton nurkuje na większe głębokości, aby ukryć się przed drapieżnikami.

Ten gigantyczny ruch ma ogromne znaczenie w wielu dziedzinach, dlatego NASA i CNES użyły lasera zamontowanego na satelicie CALIPSO, aby zajrzeć nawet 20 metrów pod powierzchnię oceanu.

Przez dziesiątki lat floty całego świata chciały dowiedzieć się więcej na temat wspomnianych migracji, ponieważ mogą one zakłócać pracę sonarów. Ponadto, zooplankton jest jednym z głównych źródeł pożywienia dla większych ryb, co może ułatwiać np. połowy.

DVM jest również ważny z punktu widzenia klimatologii. W miarę jak fitoplankton prowadzi fotosyntezę, wychwytuje spore ilości dwutlenku węgla. Kiedy zooplankton zjada fitoplankton, przenosi CO2 w głąb oceanu. Może to być istotnym czynnikiem w zrozumieniu cyklu węglowego Ziemi i jego wpływu na modele klimatyczne.