Mozazaury, z ogonami podobnymi do aligatorów i pyskami przypominającymi jaszczurki, dorastały do piętnastu metrów długości. Ogromne stworzenia – wyposażone w dwa rzędy ostrych zębów, potężne szczęki i zdolność szybkiego przemieszczania – były głównymi drapieżnikami w okresie kredowym, trwającym od 145,5 mln do 65,5 mln lat temu. Grupa naukowców przeanalizowała skamielinę mozazaura, aby zrozumieć, w jaki sposób pływały te potężne zwierzęta.
Wcześniej wiadomo było, że te istoty posiadały ogromne kości, które podtrzymywały ich przednie łapy. Jednak większość badań sugeruje, że stworzenia używały swoich długich ogonów, aby machać nimi pod wodą i pływać. Ale po dokładniejszym zbadaniu skamieniałości wspomnianego osobnika oraz pomiarach obręczy piersiowej, grupa stwierdziła, że stworzenie wykonywało wewnętrzny ruch opadający zwany „przywodzeniem”, taki jak to ma miejsce w przypadku pływania „żabką”. Odkrycie sugeruje, że zwierzę mogło używać przednich kończyn, aby poruszać się stylem klasycznym.
Czytaj też: Ten drapieżnik siał postrach wśród dinozaurów
Mozazur mógł zatem pokonywać długie dystanse za pomocą ogona, lub „sprintować” na niewielkich odległościach za pomocą ogona i kończyn przednich. Taki styl pływania sprawiał, że mozazaur jest wyjątkowy wśród czworonożnych stworzeń zarówno żywych, jak i wymarłych.
[Źródło: livescience.com]
Czytaj też: Hadrozaur z Japonii rzuca światło na różnorodność dinozaurów
