Reklama
aplikuj.pl

Dinozaury zaczęły żyć w stadach znacznie wcześniej niż sądzono

Badając ponad 100 skamieniałych jaj i 80 szkieletów dinozaurów paleontolodzy doszli do wniosku, że dinozaury zaczęły żyć w stadach niemal 200 milionów lat temu.

Wspomniane szczątki zostały wydobyte na terenie Argentyny i obejmowały cały przekrój wiekowy dinozaurów, poczynając od zarodków, a kończąc na dorosłych, w pełni rozwiniętych osobnikach. I choć już wcześniej sądzono, iż niektóre gatunki zaczęły funkcjonować w stadach około 150 milionów lat temu, to nowe badania znacząco przesuwają tę granicę. Analizy związane z roślinożernym przedstawicielem Mussaurus patagonicus sugerują bowiem, iż grupowe zachowania były u niego widoczne już 193 miliony lat temu.

Czytaj też: Drapieżny postrach triasu? Dinozaur okazał się niegroźnym roślinożercą

Współcześnie żyjący potomkowie dinozaurów, którzy latają, również cechują się instynktem stadnym. Zupełnie odwrotnie jest jednak w przypadku nielotnych potomków dinozaurów zamieszkujących Ziemię do dziś. Naukowcy sądzą, iż tego typu stadne zachowania zapewniły niektórym gatunkom przetrwanie masowych wymierań oraz umożliwiły dominację w wybranych obszarach.

Dinozaury mogły żyć w stadach nawet 200 milionów lat temu

Łącznie badaniami objęto szczątki kilkudziesięciu przedstawicieli gatunku M. patagonicus. 8 z nich wciąż znajdowało się wewnątrz jaj i miało formę embrionów, 11 kolejnych szkieletów należało do młodych osobników, które leżały zaledwie 50 metrów od swoich gniazd. Poza tym, badaniami objęto pozostałości dziewięciu niemal w pełni rozwiniętych osobników oraz dwóch, które były w pełni dorosłe. Paleontolodzy wzięli też pod lupę ponad 100 jaj.

Czytaj też: Masowe wymieranie na Ziemi mogło być wywołane czynnikiem, którego nie brano wcześniej pod uwagę

Ze względu na fakt, iż wszystkie dinozaury znajdowały się na niewielkim obszarze i zginęły w podobnym czasie, naukowcy przypuszczają, że stanowi to dowód na ich funkcjonowanie w stadach. Łączące ich więzi najprawdopodobniej obowiązywały na całe życie i mogły być jedną z przyczyn stojących za przetrwaniem zauropodomorfów wymierania późnotriasowego. M. patagonicus, zwany również muszaurem, był właśnie jednym z zauropodomorfów. Publikacja na ten temat jest dostępna na łamach Scientific Reports.