„Hobbici”, którzy zamieszkiwali naszą planetę przed tysiącami lat, mogą być przodkami tzw. denisowian. Najprawdopodobniej krzyżowali się oni z naszymi odległymi przodkami na wyspach Azji Południowo-Wschodniej.
W ciągu ostatnich 20 lat naukowcy odkryli wiele nowych gałęzi związanych z drzewem genealogicznym ludzi. Rozwijały się one na wyspach Azji Południowo-Wschodniej, m.in. Brunei, Indonezji, Malezji, Filipin, Singapuru i Timoru Wschodniego. Jedno ze znalezisk obejmowało szczątki należące do wymarłego gatunku Homo floresiensis. Jego przedstawiciele są często określani mianem hobbitów.
Czytaj też: Szczątki zakonnic zabitych przez Sowietów w czasie wojny. Cenne znalezisko polskich archeologów
Oczywiście wynika to z faktu, że ich rozmiary były dość miniaturowe. Jeszcze mniejszy był Homo luzonensis. Oba gatunki występowały na wspomnianym obszarze około 50 000 do 60 000 lat temu, co oznacza, że mogły mieć kontakt z Homo sapiens. Analizy kopalnego DNA sugerują, że przodkowie współczesnych Papuasów i Azjatów z południa krzyżowali się z „odgałęzieniem” denisowian, którzy byli bliskimi krewnymi neandertalczyków.
Hobbici sprzed tysięcy lat mogli krzyżować się z denisowianami, a nawet Homo sapiens
Autorzy badania sugerują, że H. floresiensis (lub jego mniejszy kuzyn H. luzonensis) albo oba gatunki mogą być denisowianami z południowej Azji. Naukowcy opisali swoje ustalenia w Nature Ecology and Evolution. Z artykułu wynika, że możliwości jest kilka i… wszystkie są dość osobliwe. Drugi ze scenariuszy zakłada, iż żaden z gatunków „hobbitów” nie krzyżował się ani ze współczesnymi ludźmi ani z denisowianami.
Czytaj też: Gdzie mieszkali tajemniczy przodkowie ludzi – denisowianie?
Z drugiej strony, Chris Stringer twierdzi, że dowody sugerują, jakoby H. floresiensis i H. luzonensis żyły w Azji Południowo-Wschodniej od co najmniej 700 000 do 1 miliona lat temu. Byłoby to więc na długo przed tym, jak po raz pierwszy pojawiła się linia ewolucyjna denisowian. Biorąc to pod uwagę, „hobbici” mogli występować na Ziemi niezwykle dawno temu.
