Naukowcy zaproponowali nowe wyjaśnienie w kwestii wyginięcia nosorożców włochatych. Z przeprowadzonych badań wynika bowiem, że owe zwierzęta nie zniknęły na skutek polowań prowadzonych przez ludzi, lecz w związku ze zmianami klimatu.
Ich liczebność przez dziesiątki tysięcy lat pozostawała dość stała. Sytuacja zmieniła się jednak ok. 18 500 lat temu – ponad 13 tysięcy lat po dotarciu ludzi do północno-wschodniej Syberii. Kilka tysięcy lat później nosorożce włochate zniknęły, co mogło się wiązać ze wzrostem temperatur na tyle poważnym, by zdecydowanie zmienić ówczesny krajobraz.
Populacja tych ssaków na terenie północnej Eurazji zaczęła się zmniejszać między 40 000 a 35 000 lat temu. Pozostałe przy życiu osobniki migrowały stopniowo na wschód, aż wymarły w obszarze północno-wschodniej Syberii około 14 000 lat temu. Najbardziej prawdopodobna teoria sugeruje, iż winowajcą było ocieplenie klimatu oraz zwiększenie częstotliwości opadów. Miało to miejsce w okresie od 14 600 do 12 800 lat temu.
Czytaj też: Na Syberii odkryto świetnie zachowany szkielet mamuta
Analiza zmian molekularnych w próbkach DNA pochodzących z różnych okresów wykazała, że dwie linie dziedziczenia rozdzieliły się od wspólnego przodka między około 86 000 i 22 000 lat temu. Na podstawie porównania odcinków DNA, które zawierały pary genów o odpowiadającym lub różniącym się składzie molekularnym, badacze obliczyli przybliżoną wielkość dawnych populacji. Okazało się, iż osiągnęła ona szczyt 152 000 lat temu, kiedy w Eurazji występowało ok. 21 tysięcy nosorożców włochatych.
Chcesz być na bieżąco z WhatNext? Śledź nas w Google News
Jednak w okresie, gdy ludzie na dobre zadomowili się w tamtych okolicach, populacja prawdopodobnie utrzymywała się na stałym, wysokim poziomie. Aby przekonać się co do potencjalnej winy naszego gatunku w wyginięciu opisywanych ssaków, najlepiej byłoby przeanalizować DNA osobników sprzed 14 000 do 18 000 lat. Wtedy też będzie można w pełni zrozumieć zmiany liczebności tych zwierząt.
