Lekarze zauważyli, że u osób cierpiących na tzw. paraplegię wsparcie egzoszkieletu nie tylko pomagały w codziennym funkcjonowaniu, ale również wspomagało powrót do zdrowia.
Zespół badawczy Gordona Chenga dąży do znalezienia innych sposobów wykorzystania takich rozwiązań w rehabilitacji sparaliżowanych. Jednym z obszarów zainteresowania naukowców jest zwiększenie komfortu korzystania z egzoszkieletów.
Czytaj też: Wkrótce każdy z nas będzie mógł kupić sobie egzoszkielet Guardian XO
Czytaj też: Nowy egzoszkielet Ekso Bionics zyskał na wygodzie
Czytaj też: Ten egzoszkielet pomoże w rehabilitacji osób w różnym wieku
Cheng chciałby stworzyć „miękki” egzoszkielet, który można byłoby nosić niczym ubranie. Oczywiście nie zwykłe, lecz inteligentne, wyczuwające zarówno intencje ruchowe użytkownika, jak i dostarczające informacji zwrotnych.
Egzoszkielety oparte na interfejsie mózg-komputer mogłyby zrewolucjonizować życie sparaliżowanych
W realizacji tego celu mógłby pomóc tzw. interfejs mózg-maszyna, który umożliwiają pomiar reakcji mózgu w czasie rzeczywistym i dostosowanie egzoszkieletów do indywidualnych potrzeb.
Czytaj też: 10 innowacji, które odmienią medycynę
Czytaj też: Sztuczna inteligencja w medycynie
Czytaj też: To nie Iron Man, to latający medycy! Kolejne testy Jet Suit obiecują wiele
Cheng porównuje to rozwiązanie do sytuacji, w której mózg przyzwyczaja się do prowadzenia samochodu. W efekcie, będąc za kierownicą, nie musimy zastanawiać się nad tym, jakie ruchy wykonywać. Jest to naturalny proces i tego samego naukowcy oczekują od egzoszkieletów przyszłości.
