Położona około 30 lat świetlnych od Ziemi, GJ 3512 jest czerwonym karłem, który ma tylko około 12% masy Słońca. Tymczasem planeta, GJ 3512b, jest gazowym gigantem o masie nieco poniżej połowy masy Jowisza. Oznacza to, że gwiazda jest zaledwie ok. 250 razy masywniejsza od planety. Taki stosunek ma się nijak do obecnie uznawanych teorii.
Obecna wiedza sugeruje, że planety tworzą się poprzez akrecję rdzenia. Działa to na zasadzie zbierania się małych fragmentów pyłu i gazu z dysku otaczającego młode gwiazdy. W miarę postępowania tego procesu małe gwiazdy będą mogły pomieścić większą liczbę mniejszych planet. TRAPPIST-1 jest doskonałym przykładem tego zjawiska,ponieważ posiada siedem planet wielkości Ziemi.
Czytaj też: Ta protogromada gwiazd jest rekordowo stara
Zespół badawczy twierdzi, że może to wskazywać na to, iż planeta powstała dzięki innemu mechanizmowi. Zapadanie grawitacyjne było w przeszłości uznawane za wyjaśnienie tego, w jaki sposób zaczęły powstawać gazowe giganty. Teoria ta sugeruje, że gdy kieszeń gazu staje się wystarczająco gęsta, jego grawitacja powoduje zapadnięcie się i przybranie formy planety.
Planeta została odkryta dzięki urządzeniom wyposażonym w spektrograf w podczerwieni zainstalowany w Calar Alto Observatory w Hiszpanii. Używając tego instrumentu, astronomowie zauważyli wyraźne drgania gwiazdy, ponieważ grawitacja gigantycznej planety wpływa na jej orbitę.
[Źródło: newatlas.com; grafika: CARMENES]
Czytaj też: Naukowcy zaobserwowali jak czarna dziura niszczy gwiazdę
