Podczas wymierania permskiego życie na Ziemi przechodziło przez dość burzliwy okres. Zjawisko to, do którego doszło ok. 252 mln lat temu, doprowadziło m.in. do pojawienia się ichtiozaurów. Dzięki tomografii komputerowej naukowcy odkryli zęby ukryte w pysku jednego z osobników.
Wygląda na to, że owe zęby były prawdopodobnie używane do kruszenia skorup ślimaków i organizmów przypominających małże. Paleontolog Olivier Rieppel przyznaje, że niewiele wiadomo nt. ichtiozaurów. Prawdobodobnie były to tzw. archozaury, spokrewnione bliżej z krokodylami, dinozaurami, wężami i ptakami aniżeli jaszczurkami i wężami.
Nowe badania skupiają się na gatunku zwanym Cartorhynchus lenticarpus, jednym z najwcześniejszych i najmniejszych ichtiozaurów. I choć wiele innych zamieszkiwało otwarte wody mórz i oceanów, to Cartorhynchus lenticarpus trzymał się brzegów, gdzie mógł polować na bezkręgowce.
Czytaj też: W jaki sposób bomby atomowe pomagają w ocenie wieku rekinów?
Największe zaskoczenie nastąpiło, gdy badacze zauważyli ukryte zęby w szczęce analizowanego osobnika. Znajdowały się one w czaszce i miały „kamykowaty” kształt. Zaokrąglone zęby występowały w tylnej części szczęk, gdzie znajdują się ludzkie trzonowce i prawdopodobnie były używane do miażdżenia małych bezkręgowców o twardych skorupach.
Chcesz być na bieżąco z WhatNext? Śledź nas w Google News
Autorzy sądzą, że wspomniane zęby ewoluowały niezależnie i to więcej niż jeden raz. Co więcej, nie wszystkie ichtiozaury z okrągłymi zębami wyewoluowały od jednego wspólnego przodka posiadającego podobne cechy. Niektóre gatunki posiadały bowiem ostre zęby w kształcie stożka. Nagłe pojawienie się wielu odmiennych rodzajów ichtiozaurów z różnymi zębami sugeruje, że zwierzęta te opanowały oceany i odgrywały różne role w ekosystemach.
