Piła łańcuchowa kojarzy się przede wszystkim ze ścinaniem drzew i cięciem drewna, jednak jej pierwotne przeznaczenie okazuje się niezwykle zaskakujące.
Pierwsze zapiski poświęcone cesarskiemu cięciu, które zakończyło się sukcesem, pochodzą ze Szwajcarii i opisują wydarzenia z 1500 roku. Jak wynika z relacji, którą opisano 82 lata później, zarówno matka jak i dziecko przeżyli operację. Część historyków podchodzi jednak do tych rewelacji z dystansem.
Czytaj też: 10 innowacji, które odmienią medycynę
Czytaj też: Drzewa w miastach są naprawdę ważne. I to badanie to potwierdza
Czytaj też: Sztuczna inteligencja w medycynie
Właśnie dlatego bardziej prawdopodobne wydają się informacje opisane na łamach Western Journal of Medical and Physical Sciences z 1830 roku. Właśnie wtedy, po wielogodzinnym porodzie, lekarz uznał, że życie rodzącej kobiety jest w poważnym niebezpieczeństwie. Z tego powodu podjęto decyzję o wykonaniu cesarskiego cięcia.
Piła łańcuchowa była pierwotnie wykorzystywana do cesarskiego cięcia
Dr John L. Richmond wykorzystał więc… nożyczki do uratowania życia matki. Pod koniec XVIII wieku dwaj szkoccy lekarze, John Aitken i James Jeffray, wymyślili sposób na szybsze i skuteczniejsze przeprowadzenie porodu: użycie piły łańcuchowej. Jej zęby były wprowadzane w ruch za pomocą napędzanej siłą rąk korby.
Czytaj też: Niemiecki robot Phoenix zadba o stan owocowych drzew
Czytaj też: Jak średniowieczny lek pomaga współczesnej medycynie?
Czytaj też: Nie uwierzycie, jak drzewa mogą pomóc w lokalizowaniu ciał
Urządzenie, którego produkcja ruszyła w 1806 roku, było również używane do usuwania stawów, a na przestrzeni lat doczekało się automatyzacji. Co ciekawe, piła łańcuchowa znalazła zastosowanie przy ścinaniu drzew dopiero sto lat później, w 1905 roku.
