Test polowy broni laserowej ATHENA od Lockheed Martina wykazał jego znakomitą skuteczność w niszczeniu dronów w różniej kombinacji.
Oczywiście rozwój broni laserowej wymaga czegoś więcej niż jedynie dążenia do tworzenia coraz potężniejszych generatorów samej wiązki. Takie systemy muszą być również kompaktowe, przenośne i wystarczająco solidne, aby można je było wykorzystać w terenie i trudnych warunkach. Musi ponadto mieć zdolność do śledzenia i blokowania się na celu, a jego zasięg wcale nie może należeć do najmniejszych.
Ponadto, aby była praktyczna, taka broń musi być w stanie zintegrować się z istniejącymi systemami dowodzenia i kontroli oraz czujnikami radarowymi. Jak to wyszło w przypadku lasera ATHENA? W ostatnim teście był obsługiwany przez żołnierzy Sił Powietrznych USA, którym podano radarowe ślady dronów. Te umożliwiły z kolei systemowi wykryć, znaleźć i ostatecznie zestrzelić wskazane cele za pomocą lasera wysokoenergetycznego.
Ta integracja jest tym, co Lockheed nazywa „pełną wydajnością łańcucha zabójstw”, co jest kluczowym wymogiem Departamentu Obrony USA dotyczącym broni laserowej przeciw dronom.
