Czasy II wojny światowej pozostawiły po sobie niewyobrażalną liczbę projektów i pomysłów wojskowych, wśród których znalazła się nawet amerykańska bomba z bombowca B-17.
Bomba z bombowca B-17 od USA
W obliczu nagłego zapotrzebowania na konwencjonalną wielką bombę odłamkowo-burzącą, Siły Powietrzne Armii Stanów Zjednoczonych w 1944 roku wpadły na kreatywne rozwiązanie. Pomysł sprowadzał się do wykorzystania starych bombowców B-17 u schyłku ich służby i zamienienia je na latające bomby.
Czytaj też: Wielka Brytania sięgnie po czołg Eurotank?
Czytaj też: Lekki, ale solidny wojskowy dron Bug dla Brytyjczyków
Czytaj też: Bojowy dron Loyal Wingman po kolejnych testach
Chociaż niebywale kreatywny, program okazał się klapą, a wiele „bomb z bombowców” nie osiągnęło swoich celów. Oczywiście było też pompatycznie, bo stare B-17 zostały wybebeszone z wszystkiego, co było bezużyteczne w trybie zdalnego sterowania, a w miejsce tych rzeczy weszło do 13600 kg materiałów wybuchowych.
Bombowiec lecący bezzałogowo mógł być sterowany przez członka załogi innego bombowca lecącego w pobliżu, ale najpierw należało wznieść B-17 w powietrze. Dlatego na pokładzie musiał znaleźć się pilot oraz inżynier, który po wzniesieniu bombowca w przestworza, łączył się z bombowcem kontrolującym. Duet nie bawił się jednak w Kamikaze i po zrobieniu swojego opuszczał pokład, skacząc ze spadochronem.
Czytaj też: Ruszyły testy opancerzonego robota Type-X Milirem
Czytaj też: Woda jako ratujący życie środek na polu bitwy? Sprawdźcie rozwiązanie z USA
Czytaj też: Jeden z pierwszych amerykańskich VSTOL na 54-letnim nagraniu
Niestety kilku ludzi zginęło podczas wyskakiwania, niektóre bombowe B-17 nie dotarły nawet do celu przez problemy z tamtejszą technologią sterowania zdalnego. Był to jednak jeden z pierwszych pocisków manewrujących na świecie, które są uważane za samoloty bez załogi do lotu jedną w stronę. Teraz są nimi m.in. pociski Tomahawk, czy Harpoon.
