Najnowsze dokonania naukowców w kwestii paneli słonecznych mają już na karku kilkanaście dni i opiewają na rekordowej wydajności rzędu 29,15%.
Najwydajniejsze panele słoneczne
W ciągu zaledwie około 10 lat ogniwa słoneczne perowskitowe rozwinęły się tak szybko, że osiągnęły wydajność około 20%, podczas gdy to samo zajęło ogniwom z krzemu kilkadziesiąt lat. Sam w sobie perowskit jest tańszy i łatwiejszy do produkcji, a na dodatek można go drukować lub rozpylać bezpośrednio na powierzchnie.
Wspominamy o tym dlatego, że inżynierowie osiągnęli nowy rekord wydajności zbliżony do 30% dla nowego rodzaju ogniw słonecznych, łączących w sobie krzem i właśnie perowskit. W rzeczywistości odkąd perowskit pojawił się na scenie ogniw słonecznych około dekady temu, pobił rekordy wydajności w zawrotnym tempie i to zwłaszcza w połączeniu z krzemem.
Czytaj też: Zobaczcie nowe ogniwa słoneczne, które zapewniają rekordowo wysoką wydajność
Czytaj też: Rewolucyjne ogniwa słoneczne nowej generacji trafią na ISS
Czytaj też: Te ogniwa słoneczne sprawdzają się w pomieszczeniach
Jeszcze pięć lat temu tandemowe ogniwa słoneczne miały maksymalną wydajność 13,7%, dwa lata temu nawet 25,2%, a na początku tego roku technologia osiągnęła 27,7 procent. Teraz jednak zespołowi kierowanemu przez naukowców z Helmholtz-Zentrum Berlin (HZB) udało się wycisnąć z nich imponującą wydajność 29,15% (via New Atlas).
Ponowne tandemowe podejście z krzemem i perowskitem w roli głównej zapewniło zespołowi najwydajniejsze ogniwa słoneczne w historii. To zbliża się do progu 30 procent i dla porównania, wydajność samego krzemu lub perowskitu zwykle wynosi około 20%. To wskazuje, że te dwa materiały dobrze ze sobą współgrają, ponieważ pochłaniają różne długości spektrum światła.
Czytaj też: Jak stworzyć przezroczyste panele słoneczne? Po prostu wybić w nich dziury
Czytaj też: Ogniwa paliwowe z plastikowych odpadków i to dzięki Słońcu
Czytaj też: Już wkrótce pojawią się tańsze, lżejsze i bardziej wytrzymałe ogniwa słoneczne
W obecnej formie ogniwo słoneczne zostało przetestowane na próbce o powierzchni 1 cm kwadratowych, ale naukowcy twierdzą, że powinno być stosunkowo proste skalowanie do bardziej praktycznych rozmiarów.
