Pamięci wykorzystywane do budowy nośnika SSD
- SLC (Single Level Cell) – mieszczą jeden bit danych w każdej komórce. Pamięć tą stosuje się głównie w dyskach wyspecjalizowanych, gdzie priorytetem jest żywotność. Niestety są one bardzo drogie, więc mało popularne w zastosowaniach konsumenckich. SLC (Single Level Cell) zapisuje 1 bit w jednej komórce.
- MLC (Multi Level Cell) – mieszczą dwa bity danych na komórkę. Jeszcze do niedawna były one najpopularniejszym typem wśród pamięci NAND, ponieważ oferują dobry kompromis między wydajnością a niezawodnością. Tego typu pamięci są ciągle stosowane w dyskach SSD wyższej klasy, aczkolwiek na rynku nadal znajdziemy kilka rodzynków opartych o pamięci MLC w przyzwoitej cenie. MLC (Multi Level Cell) zapisuje 2 bity w jednej komórce.
- TLC (Triple Level Cell) – mieszczą trzy bity danych. Ta tania w produkcji pamięć (znana również jako 3-bitowa MLC) oferuje użytkownikowi najlepszy przelicznik pojemności do kosztów produkcji, co przekłada się na zwiększanie udziałów w rynku. Jednak nie ma róży bez kolców. TLC-ki charakteryzują się najniższą wytrzymałością spośród wszystkich wymienionych wyżej typów pamięci flash, dlatego wśród znawców i miłośników technologii SSD nie mają one wysokiego poważania. TLC zapisuje 3 bity w jednej komórce.
- QLC BiCS (Quadruple Level Cell) – mieszczą cztery bity na komórkę pamięci. Wykonane są w technologii 3D 64-warstwowej. To stosunkowo nowa technologia, dopiero co została z wolna wprowadzona do sprzedaży detalicznej. Dzięki takiemu upakowaniu danych pojedynczy chip prototypowej pamięci oferuje rekordową pojemność 768 Gb (96 GB). Dzięki złożeniu 16 chipów w pojedynczy układ zyskujemy pamięć o pojemności 1,5 TB w jednej kości.
- 3D NAND (TLC lub MLC) – To dość nowa technologia, dzięki której znacząco zwiększyć ma się pojemność pamięci flash. W celu uzyskania większej gęstości, stosy warstw komórek umieszczono pionowo, dzięki czemu otrzymujemy kości o pojemności ponad trzykrotnie większej niż w tradycyjnych rozwiązaniach SSD. Jednocześnie, zmniejsza się wielkość chipów i zapotrzebowanie na energię, przy jednoczesnym wzroście wydajności. Według twórców usprawnionej architektury technologia ta pozwala na stworzenie pamięci o wielkości gumy balonowej, która oferować ma aż 3,5 TB przestrzeni na dane. W przypadku standardowych nośników flash 2,5 cala, mówimy już o pojemnościach rzędu 10 TB lub więcej.