Astronomowie, którzy zaobserwowali TIC 168789840 opisują go jako układ składający się z sześciu krążących wokół siebie gwiazd. Z perspektywy Ziemi ulegają one regularnym, częstym zaćmieniom.
Niestety, jest on oddalony o naszej planety o niemal 2 tysiące lat świetlnych, przez co teleskopy, którymi dysponujemy, nie są w stanie rozróżnić poszczególnych gwiazd, tworzących TIC 168789840.
Czytaj też: Ganimedes to największy księżyc Układu Słonecznego. Juno namierzyła dochodzący stamtąd sygnał
Czytaj też: Jowisz ma wielkość podobną do niektórych gwiazd – dlaczego nie jest jedną z nich?
Czytaj też: Ten układ planetarny krąży w niemal idealnej harmonii
Obiekty wchodzące w skład tego układu orbitują w płaszczyźnie, która idealnie pokrywa się z Ziemią. W efekcie za każdym razem, gdy jedna z gwiazd ustawi się w jednej linii z drugą, zachodzi zaćmienie, które jest widoczne dla ziemskich teleskopów. Gdyby obserwacje były prowadzone z innego punktu TIC 168789840 prawdopodobnie nie przykułby niczyjej uwagi.
Układ TIC 168789840 jest niezwykle odległy, przez co trudno zidentyfikować poszczególne gwiazdy
Co ciekawe, nie jest to pierwsza gwiazda wielokrotna, którą udało się kiedykolwiek wykryć. Jak do tej pory przeprowadzono bowiem obserwacje trzech takich układów. Najbardziej znany jest Kastor, co do którego poszlaki zbierano już w 1715 roku. W 1926 roku Hendrik van Gent udowodnił natomiast, iż jest to tzw. gwiazda zmienna zaćmieniowa.
Czytaj też: Strumień gwiazd powstał w jednym momencie. Teraz poruszają się w jednej linii
Czytaj też: Jak powstał Układ Słoneczny?
Czytaj też: Superziemia odkryta przez astronomów krąży wokół jednej z najstarszych gwiazd
Odkrycie TIC 168789840 było możliwe dzięki danym zebranym przez teleskop TESS oraz sieć neuronową, która analizowała wzory dot. zaćmień zachodzących w tym układzie. Większość wykrytych obiektów okazała się „zwykłymi” układami podwójnymi, ale ostatecznie sztuczna inteligencja doprowadziła do namierzenia prawdziwej wisienki na torcie.
