Dzika marchew była początkowo biała, czasami bladożółta. Uprawy prowadzone przez mieszkańców dzisiejszego płaskowyżu irańskiego, które rozpoczęły się ok. 5000 lat temu, zmieniły kolor tego warzywa na fioletowo-żółty.
Udomowiona marchew została później rozdzielona na dwie główne grupy: azjatycką – uprawianą wokół Himalajów oraz zachodnią – występującą głównie na Bliskim Wschodzie i w Turcji. Żółta marchew na tym drugim obszarze prawdopodobnie zmutowała do bardziej pomarańczowych odcieni, które rolnicy następnie selektywnie sadzili.
Nasiona tej pomarańczowej marchwi zostały prawdopodobnie sprowadzone do Europy za sprawą islamskich handlarzy przemieszczających się między Imperium Osmańskim a Półwyspem Iberyjskim. Na terenie Hiszpanii znaleziono dokumenty, które sugerują, że uprawę pomarańczowej i fioletowej marchewki prowadzono tam już w XIV wieku.
Czytaj też: W jaki sposób jedzenie warzyw zapobiega rakowi jelita grubego?
Holenderscy kupcy rozpowszechnili następnie pomarańczowy „wariant” na całym Starym Kontynencie. Najpierw odmiana ta trafiła do mieszkańców dzisiejszej Francji, Niemiec i Anglii, gdzie stała się najbardziej popularną. Co ciekawe, Holendrów często łączy się z „marchewkową rewolucją” za sprawą działalności Wilhelma III Orańskiego.
Chcesz być na bieżąco z WhatNext? Śledź nas w Google News
