Miniony tydzień obfitował w wiele interesujących wiadomości wprost ze świata nauki. W dzisiejszym podsumowaniu będzie m.in. o muzyce z pajęczych sieci, przeciwstawnych kciukach u pterozaurów oraz pływającym laboratorium.
Google Earth Timelapse pokazuje, jak zmiany klimatu wpłynęły na naszą planetę
Google Earth Timelapse łączy 24 miliony zdjęć satelitarnych wykonanych od 1984 do 2020 roku, a przetworzenie tego materiału zajęło tysiącom maszyn łącznie ok. dwóch milionów godzin. Trzeba przyznać, że efekt prac robi piorunujące wrażenie, ponieważ zdjęcia satelitarne obejmują całą naszą planetę, a nie tylko wybrane przez ekspertów miejsca. Wśród proponowanych lokalizacji znajduje się m.in. wybrzeże Zjednoczonych Emiratów Arabskich, obszary kopalniane na terenie Chile bądź topniejące lodowce na Alasce.
Przeciwstawne kciuki w erze dinozaurów? Poznajcie „małpodaktyla”
Tzw. małpodaktyle żyły na Ziemi około 160 milionów lat temu i były przedstawicielami pterozaurów. Rozpiętość ich skrzydeł wynosiła około 85 centymetrów, choć z perspektywy nauki to nie wymiary są w tym przypadku najważniejsze, lecz obecność przeciwstawnych kciuków. Autorzy odkrycia sądzą, że taka cecha anatomiczna pojawiła się u przedstawicieli gatunku Kunpengopterus antipollicatus w ramach adaptacji do życia na drzewach.
Z analiz naukowców związanych z Juniper Research wynika, że w ciągu najbliższych kilku lat miliardy ludzi na całym świecie będą korzystać z technologii rozpoznawania twarzy do autoryzowania płatności za pośrednictwem smartfonów, tabletów lub smartwatchów. Czujniki linii papilarnych miałyby się znaleźć w 93% tych pierwszych urządzeń. Z kolei liczba użytkowników korzystających z rozpoznawania głosu wzrośnie do ponad 704 milionów.
Czytaj też: Dlaczego starożytni Egipcjanie tak bardzo lubili koty?
Naukowcy chcą zbadać układ Alfa Centauri. Ujawniono informacje na temat misji
W ramach misji Breakthrough Starsho do lekkiego i wytrzymałego żagla słonecznego zostałby przymocowany miniaturowy statek kosmiczny. Wspomniany żagiel byłby napędzany impulsami lasera zapewniającymi prędkość rzędu 1/5 prędkości światła. W ten sposób naukowcy planują wysłać historyczną misję w kierunku Alfa Centauri, czyli najbliższego układu planetarnego innego niż nasz własny. Przy tak błyskawicznych osiągach nanostatek mógłby pokonać odległość 4,37 lat świetlnych w ciągu zaledwie 20 lat.
Statek Earth 300 będzie niczym pływające laboratorium. Na jego pokładzie znajdzie się 160 naukowców
Statek Earth 300 został zaprojektowany tak, aby prowadzić badania, eksplorować świat i przy tym mierzyć się z najważniejszymi obecnie wyzwaniami. Jego producent, Salas Jefferson, twierdzi, że na pokładzie będzie mogło się znaleźć nawet 160 naukowców jednocześnie. Earth 300 będzie również posiadał flotę zaawansowanych statków podwodnych, które posłużą do badań na głębokości. W komplecie znajdzie się nawet helikopter umożliwiający prowadzenie obserwacji z powietrza oraz transport załogi na ląd i z powrotem.
Powstała muzyka z pajęczych sieci. W przyszłości może to zapewnić komunikację z pająkami
Naukowcy przypisali pojedynczym niciom pajęczej sieci różne częstotliwości dźwięku, tworząc w ten sposób „nuty”. Następnie połączyli je we wzory, dzięki którym wygenerowali melodię. Powstałe dźwięki składają się na trwający ponad minutę utwór i trzeba przyznać, że są dość niepokojące. W realizacji projektu wziął udział argentyński artysta Tomás Saraceno, a kluczową rolę odegrała sieć utkana przez pająka z gatunku Cyrtophora citricola.
Dowiedzieliśmy się, kiedy był najnudniejszy dzień w historii
William Tunstall-Pedoe stworzył w 2010 roku algorytm przeszukujący jego nieistniejącą już stronę internetową True Knowledge, która opisywała ponad 300 milionów faktów związanych m.in. z ludźmi i wydarzeniami na przestrzeni lat. Korzystając z tego oprogramowania, mężczyzna postanowił w dość obiektywny sposób zdecydować, który dzień zasłużył na miano najnudniejszego w historii. Zwycięzcą okazał się 11 kwietnia 1954 roku, kiedy to nie wydarzyło się niemal nic, co zasługiwałoby na większą uwagę: zmarł piłkarz Oldham Athletic Jack Shufflebotham oraz urodził się turecki naukowiec, Abdullah Atalar.
Czytaj też: Kiedy odkryjemy pozaziemskie formy życia?
Jaką siłą dysponowałby King Kong, gdyby istniał naprawdę?
Rhett Allain z Southeastern Louisiana University wywnioskował, że filmowy King Kong ma ok. 100 metrów wysokości, a jego waga powinna wynosić ok. 42 milionów kilogramów, czyli 42 tysięcy ton. Jednym z ciekawszych obliczeń wykonanych przez Allaina jest to poświęcone potencjalnej sile gigantycznej małpy. Z jego kalkulacji wynika bowiem, że takie zwierzę mogłoby podnieść nawet 7,5 mln ton. Dla porównania, goryl zachodni jest w stanie unieść ok. 1800 kilogramów ciężaru.
Korzystając z zapisów kopalnych, paleontolodzy oszacowali, że przeciętny T. rex ważył 5200 kilogramów. W ramach dalszych kalkulacji, naukowcy ustalili, iż w jednej chwili na Ziemi mogło występować nawet 20 tysięcy osobników. Biorąc pod uwagę fakt, że T. rex zamieszkiwał naszą planetę przez ok. 2,5 mln lat, można obliczyć przybliżoną, łączną liczebność tego gatunku na przestrzeni lat: dwa i pół miliarda. Pokazuje to, iż średnio zaledwie 1 na 80 milionów osobników został zachowany i odnaleziony w formie skamieniałości.
Chimera człowieka i małpy przetrwała znacznie dłużej niż oczekiwali naukowcy
Naukowcy z Chin i Stanów Zjednoczonych stworzyli chimerę, która łączy cechy ludzi i małp. Embriony przetrwały znacznie dłużej niż oczekiwano, ponieważ część z nich funkcjonowało przez 19 dni. Przez cały czas trwania eksperymentu odsetek ludzkich komórek w embrionach utrzymywał się na stałym, wysokim poziomie. W jaki sposób mogłyby się przydać wnioski płynące z tego typu badań? Badacze mają nadzieję, że w przyszłości ich osiągnięcia mogłyby przełożyć się na szereg korzyści, m.in. w postaci hodowania organów do przeszczepów czy testowania leków.
