Supernowa typu Iax to rzadko spotykany typ, który jest czasami określany mianem mini-supernowej. Jedną z takowych znaleziono właśnie na terenie naszej galaktyki.
Zanim naukowcy zrozumieli, co prowadzi do powstawania supernowych, ich kategoryzacji dokonywano na podstawie linii spektralnych w ich widmach. Największe zainteresowanie wzbudzały supernowe typu Ia, których jasność jest dość stabilna.
Czytaj też: Tak brzmi supernowa. Sprawdźcie niesamowite nagranie
Czytaj też: Życie pozaziemskie niedaleko pobliskiej gwiazdy? Oto, co wiemy
Czytaj też: Czy w pobliżu Ziemi możliwy jest wybuch supernowej?
W efekcie, mierząc ilość promieniowania odbieranego ze strony supernowej typu Ia, astronomowie są w stanie oszacować, jak daleko od nas znajduje się ten obiekt. W ten sam sposób naukowcy mogą określać dystans dzielący naszą planetę i np. całą galaktykę.
Supernowa typu Iax są rzadko spotykane – ta jest pierwszą tego typu znalezioną w Drodze Mlecznej
Supernowe typu Iax są jednak znacznie słabsze, co nie oznacza, że nie da się ich zaobserwować. Dokonał tego Ping Zhou z Uniwersytetu w Amsterdamie, który udokumentował obecność pozostałości po supernowej zwanej Sagittarius A East. Naukowiec wykorzystał do tego teleskop kosmiczny Chandra i przekonuje, iż jest to pierwsza supernowa typu Iax, którą znaleziono na terenie Drogi Mlecznej.
Czytaj też: Plejady fascynowały już naszych przodków. Czym są gwiazdy zwane Siedmioma Siostrami?
Czytaj też: Kiedy Betelgeza eksploduje jako supernowa?
Czytaj też: Superziemia odkryta przez astronomów krąży wokół jednej z najstarszych gwiazd
„Zwykłe” supernowe, najprawdopodobniej powstają z białych karłów, których masa stała się zbyt duża. W przypadku Iax być może kluczowa jest reakcja termojądrowa. Takowa, która napędza powstawanie supernowej typu Ia, nie prowadzi do tak silnej eksplozji jak zazwyczaj, co z kolei umożliwia przetrwanie fragmentu białego karła.
